Gdańsk upamiętnił ofiary stanu wojennego

Gdańsk upamiętnił ofiary stanu wojennego

Dodano:   /  Zmieniono: 
Jan Samsonowicz, działacz opozycji
Jan Samsonowicz, działacz opozycji Źródło: Archiwum prywatne
W Gdańsku odsłonięto tablicę upamiętniającą ofiary stanu wojennego, w tym Jana Samsonowicza, opozycjonistę i działacza „Solidarności”. Jego śmierć wciąż pozostaje tajemnicą.

W okresie stanu wojennego na terenie Gdańska zginęły cztery osoby: Antoni Browarczyk (21 października 1961 – 17 grudnia 1981), uczeń; Wacław Kamiński (ur. 1950 – zm. 28 listopada 1982), pracownik Stoczni Gdańskiej im. Lenina; Piotr Sadowski (ur. 1950 – zm. 31 sierpnia 1982), pracownik Zarządu Portu w Gdańsku i Jan Samsonowicz (ur. 27 marca 1944 – 30 czerwca 1983), pracownik Akademii Medycznej w Gdańsku.

To właśnie śmierć Samsonowicza budzi najwięcej kontrowersji. Jego powieszone ciało znaleziono na płocie Stoczni Gdańskiej 30 czerwca 1983 r. Samsonowicz był związany z Ruchem Młodej Polski i działaczem „Solidarności”. Na przełomie maja i czerwca 1981 r. przeprowadził strajk głodowy z żądaniem wypuszczenia wszystkich więźniów politycznych PRL.

Po wprowadzeniu stanu wojennego Samsonowicz został internowany w Strzebielinku koło Wejherowa, a potem przeniesiony do Iławy. Zwolniono go 16 lipca 1982 r. W kolejnych latach był rozpracowywany przez Służbę Bezpieczeństwa. Współorganizował pomoc zagrożonym działaczom, którzy przebywając przez wiele miesięcy w szpitalach unikali aresztowań, czym również naraził się komunistycznym tajnym służbom.

30 czerwca 1983 r.  jego ciało znaleziono powieszone na bramie Stoczni Gdańskiej. Wszystkie poszlaki wskazywały na intencjonalne działania osób trzecich w celu upozorowania samobójstwa. Nazwisko Samsonowicza znalazło się w tzw. raporcie Rokity – na liście potencjalnych ofiar MSW i SB w stanie wojennym. Większość mieszkańców Trójmiasta uznała śmierć opozycjonisty za mord polityczny.

Źródło: Instytut Pamięci Narodowej/Głos
Czytaj także