Pierwszy miesiąc rozpoczyna się bowiem na początku wiosny, kiedy to Żydzi obchodzą święto Pesach. Każde z tych świąt ma swoją specyfikę, ale z punktu widzenia religijnego i narodowego Pesach jest nawet świętem ważniejszym niż powitanie nowego roku.
Narodowość żydowska, samodzielność narodowa zawsze zaczynała się albo odnawiała za granicą. Kiedy Bóg zwrócił się do Abrahama i obiecał mu ziemię, nie nazwał jej jeszcze Izraelem. Nie wiemy konkretnie, jaki obszar Bóg obiecał, ale to jest ten kierunek, w którym podążali Żydzi. Abraham żył w tzw. Aram-Naharaim, czyli mniej więcej na terenie dzisiejszego Iraku. To tam usłyszał od Boga, by szedł do swojej ziemi.
Drugi raz samodzielność narodowa odnawia się, gdy Żydzi wychodzą, uciekają z Egiptu. To wydarzenie upamiętnia święto Pesach. Żydzi odnawiają swoją narodowość na podstawie religijnych wartości, a ich narodowość zmierza znów w kierunku Palestyny, którą opuścili synowie Jakuba.
Trzecie odnowienie samodzielności narodowej jest związane z ruchem syjonistycznym. Żydzi zachowywali swoją narodowość na podstawie religii, instytucji religijnych oraz społecznych i będąc pod wpływem społeczeństw, wśród których żyli. Zwłaszcza w Europie zaczyna się na nowo ruch narodowy, państwowy, właśnie ruch syjonistyczny, którego głównym celem jest powrót Żydów do swojej obiecanej ziemi.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.