Każdy Żyd wychodził z Egiptu
  • Szewach WeissAutor:Szewach Weiss

Każdy Żyd wychodził z Egiptu

Dodano: 15
Ortodoksyjny Żyd pod Ścianą Płaczu w Jerozolimie
Ortodoksyjny Żyd pod Ścianą Płaczu w Jerozolimie Źródło: PAP / Radek Pietruszka
Według żydowskiej religii mamy dwa początki roku. Jeden wypada na początku jesieni, kiedy to zaczyna się nowy rok, ale nie jest to pierwszy miesiąc w roku.

Pierwszy miesiąc rozpoczyna się bowiem na początku wiosny, kiedy to Żydzi obchodzą święto Pesach. Każde z tych świąt ma swoją specyfikę, ale z punktu widzenia religijnego i narodowego Pesach jest nawet świętem ważniejszym niż powitanie nowego roku.

Narodowość żydowska, samodzielność narodowa zawsze zaczynała się albo odnawiała za granicą. Kiedy Bóg zwrócił się do Abrahama i obiecał mu ziemię, nie nazwał jej jeszcze Izraelem. Nie wiemy konkretnie, jaki obszar Bóg obiecał, ale to jest ten kierunek, w którym podążali Żydzi. Abraham żył w tzw. Aram-Naharaim, czyli mniej więcej na terenie dzisiejszego Iraku. To tam usłyszał od Boga, by szedł do swojej ziemi.

Drugi raz samodzielność narodowa odnawia się, gdy Żydzi wychodzą, uciekają z Egiptu. To wydarzenie upamiętnia święto Pesach. Żydzi odnawiają swoją narodowość na podstawie religijnych wartości, a ich narodowość zmierza znów w kierunku Palestyny, którą opuścili synowie Jakuba. 

Trzecie odnowienie samodzielności narodowej jest związane z ruchem syjonistycznym. Żydzi zachowywali swoją narodowość na podstawie religii, instytucji religijnych oraz społecznych i będąc pod wpływem społeczeństw, wśród których żyli. Zwłaszcza w Europie zaczyna się na nowo ruch narodowy, państwowy, właśnie ruch syjonistyczny, którego głównym celem jest powrót Żydów do swojej obiecanej ziemi.

Cały felieton dostępny jest w 16/2017 wydaniu tygodnika Do Rzeczy.

Czytaj także