Konkurencyjny tygodnik „Newsweek”, jakby chciał wzmocnić naszą okładkową opowieść o pogardzie tzw. elit dla prostych Polaków, przygotował wymowny jej przykład. Zamieścił mianowicie „reportaż” znad Bałtyku, utrzymany w duchu nieszczęsnego fejsbukowego wpisu Agaty Młynarskiej. Tyle, że Młynarska za swe generalizacje przeprosiła, a „Newsweek” idzie w nie ostro i jest z tego dumny. Biedota nabrała się od PiS-u 500+ i zjechała się szarańczą nad Bałtyk – oznajmia swemu czytelniczemu targetowi. Nie wiadomo po co, bo nie mają pieniędzy na nic poza samym pobytem (frajerzy, prycha w tym miejscu target ze wzgardą), wnoszą na plażę jedzenie i picie z dyskontów, bo ich nie stać na lepsze, nie potrafią się ubrać, zachować, hałasują, no – najdelikatniej mówiąc, psują wakacje „ludziom na pewnym poziomie”.
Żeby target, którego wyraźnie nawet redaktor Lis nie przecenia, odebrał tezę jasno, tekst pisany jest krechą tak grubą, że podobną pamiętam tylko z czasów studenckich, kiedyśmy na zajęciach z tzw. helpu, czyli historii literatury polskiej, rozbierali konwencję socrealizmu. Bohaterem pozytywnym, na przykład, jest przedsiębiorca, który nazwał swój interes bardzo europejsko, z angielskim słowem nazwie, i przez najazd biedoty nie zarabia na nim tyle, ile ta nazwa jest warta. I para inteligentów, których inteligenckość (nie mylić z inteligencją) zaświadcza fakt, że on czyta Pilcha, a ona „Gazetę Wyborczą”. W kontrapunkcie obrzydły bieda-Polak za 500+ wygłaszając kompromitujące go ciemnogrodzkie poglądy (koniecznie przerywane słowem na „k”, charakterystycznym, bo, jak wiemy z kelnerskich taśm, nie używanym przez elity) czyta tygodnik prawicowy i słucha obciachowej „muzy”.
Nieźle, ale za mało. Zachęcam redaktora Lisa by dał swym ludziom do poczytania sławny tekst Flaszena „Nowy Zoil” i kazał się na nim szkolić, zamieniając tylko „wróg klasowy” na „pisior”. Negatywny bohater reportażu powinien bowiem jeszcze koniecznie mieć popsute zęby, pocić się brzydkimi kropelkami na łysinie i capić z niedomycia. No i zapomnieliście włożyć mu w usta jakiś okrzyk typu „Polska dla Polaków”.
Nie ma się co wstydzić dobrych wzorów – elitarny target oczekuje przekazu jasnego, prostego i zrozumiałego.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.