Nagrody VIII Festiwalu NNW – Sygnety Niepodległości i Drzwi do Wolności

Nagrody VIII Festiwalu NNW – Sygnety Niepodległości i Drzwi do Wolności

Dodano:   /  Zmieniono: 
 
Podczas VIII Festiwalu Filmowego Niepokorni, Niezłomni, Wyklęci wręczone zostały nagrody bohaterom podziemia niepodległościowego oraz tym, którzy im pomagali swą cichą służbą lub, stojąc w drugim szeregu, przyczynili się do zwycięstwa wielkiego społecznego ruchu Solidarności.

Skromni i pełni pokory są ci, którzy nie wahali się złożyć ofiary ze swojego życia na ołtarzu Ojczyzny. Lidia Lwow-Eberle, odbierając nagrodę, powiedziała: „Cztery lata walczyłam o wolność Polski i Polska jest wolna, odsiedziałam więzienie, skończyłam studia, prowadziłam badania archeologiczne, i to chyba wszystko, co chcę powiedzieć”.

Nasi bohaterowie, mimo że po wojnie byli uwięzieni, torturowani, poniżani, opluwani, po wypuszczeniu na wolność jeszcze walczyli o pamięć swoich współtowarzyszy, tych, którzy zostali zamordowani i zostali zakopani w bezimiennych mogiłach. Nic więc dziwnego, że wręczaniu Sygnetów Niepodległości i Drzwi do Wolności towarzyszyło wiele wzruszeń.

Odbierają nagrodę, Zdzisław Życieński mówił: „Chcę powiedzieć dlaczego Żołnierze Niezłomni walczyli – po pierwsze, o czym się mało mówi, złożyli przysięgę żołnierską. Po drugie czuli obowiązek w stosunku do poprzednich pokoleń. Ta ciągłość historii jest bardzo istotna. Wreszcie po trzecie – kochali swoją Ojczyznę, a ta miłość niestety czasem żąda ofiar. Jak powiedział himalaista Simone Moro >>Wielkie rzeczy wymagają zapłaty, a ta zapłata bywa nieraz bardzo wielka<<”.

Sygnety Niepodległości otrzymali:

Zdzisław Życieński – żołnierz NSZ i AK. Od 1945 r. brał udział na terenie Czech i Bawarii w działaniu kontrwywiadowczym – polskim i amerykańskim
– dotyczącym zagrożonych uciekinierów z Polski. W 2015 r. wystosował „Apel do artystów”, żeby się wypowiedzieli kim byli żołnierze niezłomni.

ppłk Antoni Olechnowicz – zawodowy oficer Wojska Polskiego, uczestnik walk w Kampanii Wrześniowej 1939 roku, w konspiracji związany z
Okręgiem Wileńskim ZWZ-AK. Komendant miasta Wilna, dowódca I Zgrupowania AK podczas Operacji Ostra Brama, ostatni Komendant Okręgu Wileńskiego AK. W II konspiracji – dowódca Ośrodka Mobilizacyjnego Okręgu Wileńskiego AK, podlegały mu m.in. oddziały płk. Zygmunta Szendzielarza. Aresztowany w 1948 r., skazany na karę śmierci i stracony w lutym 1951 r. w Warszawie. Odnaleziony na Łączce przez zespół prof. Krzysztofa Szwagrzyka.

Tadeusz Prus – w 1952 r. ukończył Wydział Mechaniczny Państwowej Szkoły Morskiej. W tym samym roku został aresztowany przez UB. Wojskowy
Sąd Rejonowy w Gdańsku wydał wyrok 7,5 lat więzienia za przynależność do organizacji niepodległościowej „KRAJ” i organizowanie zbiorowego słuchania audycji radiowych z „państw kapitalistycznych”. Po odrzuceniu propozycji współpracy z UB, przewieziony został do pojedynczej celi więzienia w Rawiczu. Następnie odbywał karę w kopalniach węgla kamiennego, pracując niewolniczo pod ziemią.

por. Franciszek Szamrej – żołnierz II Batalionu 77 pp AK na Nowogródczyźnie. Łagiernik. Działacz Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej na
Białorusi.

Bolesława Oleszczuk – kresowianka, urodzona w Baranowiczach. Sybiraczka, opuściła Związek Radziecki wraz z armią gen. Andersa. Mieszka w
Southampton w Anglii i działa w organizacjach kombatanckich.

mjr Otton Hulacki – wywieziony przez władze sowieckie na Syberię. Żołnierz II Korpusu, uczestnik Kampanii Włoskiej. Honorowy Prezes Stowarzyszenia ORP Błyskawica. Honorowy Prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Weteranów.

por. Jadwiga Żuk – żołnierz V Batalionu 77 pp AK na Nowogródczyźnie. Jej Ojciec był lekarzem w V Batalionie, ona oraz jej rodzeństwo służyli w
służbach medycznych oddziału. Działaczka Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej na Białorusi.

por. Edward Akuszewicz – jeden z pierwszych ochotników do legendarnego oddziału partyzanckiego Ragner. W IV Batalionie 77 pp AK służył
przez okres niemieckiej okupacji aż do operacji Ostra Brama. Aresztowany przez NKWD, został skazany na wieloletni pobyt w łagrach. Zwolniony w
połowie lat 50-tych XX wieku.

por. Alfred Szota – żołnierz VII Batalionu 77 pp AK na Nowogródczyźnie, dowodzonego przez legendarnego por. Jana Piwnika ps. Ponury. Łagiernik.
Działacz Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej na Białorusi.

por. Alfons Rodziewicz – żołnierz 2 kompanii Antoniego, II Batalionu 77 pp AK na Nowogródczyźnie, por. Jana Borysewicza ps. Krysia. Uczestnik
wielu bitew z Niemcami, Litwinami i Sowietami. Łagiernik. Prezes środowiska lidzkiego Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej.

kpt. Maksymilian Kowalewski – żołnierz Narodowych Sił Zbrojnych i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Żołnierz I i II Konspiracji. Przez
wiele lat ukrywał się przed funkcjonariuszami komunistycznych władz.

kpt. Hanna Suszyńska – od 1942 r. żołnierz AK w Wilnie. Sanitariuszka. Uczestniczka operacji Ostra Brama. Od maja 1945 r. do kwietnia 1947 r. –
żołnierz w oddziale samoobrony P-8 Zrzeszenia WiN. Wdowa po legendarnym dowódcy oddziałów AK, AKO i WiN – Leonie Suszyńskim.

sierż. Wiktor Stryjewski – ps. Cacko, żołnierz AK i NSZ, dowódca oddziału bojowego 11 Grupy Operacyjnej NSZ.

mjr. Zygmunt Boczkowski – ps. Łupaszka”, major kawalerii Wojska Polskiego i Armii Krajowej.

mjr. Henryk Floyar-Rajchman – polski polityk obozu piłsudczyków, dyplomata i działacz państwowy II Rzeczypospolitej, major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

ppłk. Leszek Mroczkowski – polski działacz niepodległościowy, odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

mjr. Zygmunt Boczkowski – ps. Kruk, żołnierz formacji Batalionu Karpaty, I kompani i Grupy „Kampinos”.

John Alexander Kent – przydomek Johnny Kentowski, dowódca Dywizjonu 303, pułkownik pilot Królewskich Sił Powietrznych, as myśliwski.

płk Ignacy Hugo Matuszewski – polityk, publicysta, dyplomata, pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, żołnierz wywiadu wojskowego.

Julian Eugeniusz Kulski – ps. Chojnacki, Goliat. Żołnierz AK, powstaniec warszawski. Po wojnie architekt pracujący dla Banku Światowego.

płk Zbigniew Zieliński – członek AK i Konspiracyjnego Wojska Polskiego.

Juliusz Kulesza – polski grafik i pisarz, strzelec, uczestnik powstania warszawskiego, autor książek opowiadających o przeżyciach okupacyjnych
i dokumentujących wydarzenia II wojny światowej.

Drzwi do Wolności otrzymali:

Jan Pietrzak – w czasach PRL-u zasłynął satyrą polityczną, wymierzoną w ówczesny ustrój. Jego twórczość była utożsamiana z działalnością Solidarności i wyrażała opór dla komunistycznej władzy. Jest autorem hymnu opozycji „Żeby Polska była Polską”.

ks. prałat Stanisław Wysocki – duszpasterz młodzieży, kapelan „Solidarności”, rzecznik ujawnienia prawdy o obławie augustowskiej, największej
zbrodni dokonanej przez Sowietów na Polakach po zakończeniu II wojny światowej, zwanej „małym Katyniem”. Prezes Związku Pamięci Ofiar
Obławy Augustowskiej z lipca 1945 r.

Czesław Ciesielski – profesor nauk humanistycznych, historyk, specjalizujący się w historii politycznej Polski XX w. oraz najnowszych dziejach
morskich Polski. Pełni funkcję Wiceprzewodniczącego Rady Instytutu Bałtyckiego.

mjr Weronika Sebastianowicz – ps. Różyczka. Żołnierz Armii Krajowej, zaprzysiężona w wieku 13 lat. Sybiraczka. Od lat 90. XX wieku przewodnicząca Stowarzyszenia Żołnierzy AK na Białorusi. Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność społeczną i kombatancką”.

Barbara Leonowicz – córka por. Jana Leonowicza ps. Burta. Jej ojciec był żołnierzem AK oraz Zrzeszenia WiN na Zamojszczyźnie. Walczył z
Niemcami, UPA oraz funkcjonariuszami komunistycznej władzy. Ostatni dowódca oddziału WiN na zamojskiej ziemi. Zginął w zasadzce UB w 1951
r. Barbara Leonowicz od wielu lat propaguje wiedzę na temat Żołnierzy Wyklętych – ich losów i postaw.

Teresa Sobol – wieloletni Prezes Związku Polaków na Białorusi w Iwieńcu. Twórca i Dyrektor Domu Polskiego w Iwieńcu, największego z Domów
Polskich na Białorusi, odebranego naszym Rodakom na początku 2010 r. Jedna z obrończyń Domu Polskiego. Opiekunka wielu miejsc pamięci na
Nowogródczyźnie.

Jan Kloc – pionier działań drukarskich w podziemiu wydawniczym w czasach PRL-u, pomagał wielu opozycjonistom w Polsce i podczas emigracji
w Szwecji.

Stefan Melak – dziennikarz, działacz opozycyjny okresu PRL-u oraz przewodniczący Komitetu Katyńskiego. Od 1979 r. członek niepodległościowej
partii politycznej Konfederacja Polski Niepodległej. Internowany przez władze komunistyczną za działalność antykomunistyczną. Propagator ujawnienia
prawdy o zbrodniach dokonanych w Katyniu. Zginął w kwietniu 2010 r. w Smoleńsku.

TSA – zespół powstał w 1979 r. W 1981 r. wygrał Festiwal w Jarocinie, miesiąc później na festiwalu Pop Session w Sopocie dołączył wokalista Marek
Piekarczyk. TSA było głosem młodego pokolenia, które buntowało się przeciwko komunistycznej władzy.

Terry Tegnazian – współzałożycielka Aquila Polonica, wydawnictwa, specjalizującego się w publikacji książek przeznaczonych dla amerykańskiego
odbiorcy, a dotyczących drugowojennych doświadczeń Polaków.

Krzysztof Klenczon – wokalista, gitarzysta muzyki rockowej, kompozytor największych polskich przebojów, wiele z nich to utwory o silnym wydźwięku patriotycznym m.in. „Biały krzyż”.

prof. Joanna Muszkowska-Penson – polska lekarka i wykładowca akademicki, profesor nauk medycznych, działaczka opozycji w okresie PRL-u.

Lidia Lwow-Eberle – ps. Ewa, żołnierz AK, sanitariuszka, działaczka kombatancka.

Czytaj także