Ród Polsce wierny

Dodano:   /  Zmieniono: 
Tomasz Lenczewski 

Świat ormiański w Stanisławowie i na kresach południowo-wschodnich przestał istnieć po 1945r.

O sile Polski świadczyło jej przyciąganie na przestrzeni wieków różnych narodowości, które szybko ulegały asymilacji. Takim fenomenalnym przykładem byli w Rzeczypospolitej szlacheckiej Ormianie. Ten najstarszy chrześcijański naród pochodził z Azji Przedniej i trudnił się zwykle kupiectwem. Podczas swojej działalności w średniowiecznej Europie znalazł drogę handlową od ujścia Dniestru do granic państwa polskiego. W konsekwencji Ormianie założyli we Lwowie i na Rusi Czerwonej osady handlowe. Hrabia Ludwik Jabłonowski w swoich XIX-wiecznych pamiętnikach trafnie podsumował to zjawisko: „W owych to latach urosły dziś szanowane, bo poczciwe ormiańskie rodziny. Trzeźwo sądząc o rzeczach, a prawdziwą wartość dóbr upatrując w ziemi, szczególnie w sianach i paszach, sunąc się ku nam od Bukowiny i Pokucia, w krótkim czasie nabyli najpiękniejsze majątki za bezcen. Niestety – gdy nie ma prawidła bez wyjątku – nie zawsze godziwymi sposobami. Pamiętam ja dobrze antenatów kilku ich rodzin, jak Bołoz-Antoniewicze, Abrahamowicze [...] były od wieków zlaszone. Jak siedzieli za ladami po składach sukien, win, bakalii, jak w zatłuszczonych kożuchach koło Starego Teatru [we Lwowie] częstowali przechodni wyzem lub kawiorem, jak z kawałem koziny i z bryłą huzuła w torbie ciągnęli skroczem ze stadami wołów do Ołomuńca. Pamiętam to dobrze, szanuję ich wytrwałość i wysoko ich cenię, bo się oni [...] czuli dziećmi przybranej Ojczyzny, nie wyparli się jej nigdy”. (...)

Czytaj także