Stanisław Kasznica komendant NSZ zidentyfikowany

Stanisław Kasznica komendant NSZ zidentyfikowany

Dodano:   /  Zmieniono: 
Stanisław Kasznica komendant NSZ zidentyfikowany
Stanisław Kasznica komendant NSZ zidentyfikowany

Stanisław Kasznica to kolejna ofiara terroru komunistycznego, którą udało się zidentyfikować podczas prac ekshumacyjnych przeprowadzonych latem tego roku na warszawskich Powązkach. Wyniki identyfikacji podał w środę Instytut Pamięci Narodowej. Prace były realizowane w ramach Polskiej Bazy Genetycznej Ofiar Totalitaryzmów.

Ppor. Stanisław Kasznica pseudonimy: "Stanisław Wąsacz", "Wąsowski", "Przepona".

Urodził się 25 lipca 1908 r. we Lwowie. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie A. Mickiewicza w Poznaniu. Działalność polityczną rozpoczął w Obozie Wielkiej Polski, od kwietnia 1934 r. działał w Obozie Narodowo-Radykalnym (ONR-ABC).

W 1939 r. brał udział w VII DAK w składzie Wielkopolskiej Brygady Kawalerii gen. Abrahama. W armii gen. Kutrzeby walczył pod Bzurą, bronił też Warszawy. Odznaczony za walki Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari. Nie poszedł do niewoli, od października 1939 r. był jednym z czołowych działaczy tzw. Grupy Szańca (wojennej kontynuacji ONR-ABC). Był szefem administracji Służby Cywilnej Narodu - opracował regulamin sądów kapturowych dla SCN. Od lipca 1944 był zastępcą a później szefem Oddziału I KG NSZ (niescalonego z AK) . Walczył w początkach Powstania Warszawskiego na Ochocie. Później wyjechal do Częstochowy, szybko został mianowany został mianowany komendantem Okręgu VII Częstochowa NSZ.

W marcu 1945 objął funkcję zastępcy komendanta Inspektoratu Ziem Zachodnich, od kwietnia był p.o. komendanta tego obszaru. Utworzył w jego ramach trzy organizacje konspiracyjne: Armię Polską (o charakterze wywiadowczym), Pokolenie Polski Niepodległej oraz Legię Akademicką (na Uniwersytecie im. Mickiewicza w Poznaniu). Od marca 1945 był także szefem Oddziału I KG NSZ, a w lipcu tego roku został mianowany szefem Rady Inspektorów. Do sierpnia 1945 był dowódcą okręgu poznańskiego NSZ.

Po wyjeździe na Zachód Komendanta Głównego NSZ mjr./gen. bryg. NSZ Zygmunta Broniewskiego, został p.o. Komendanta Głównego NSZ. Pełnił tę funkcję do lutego 1947. Od czerwca 1946 sprawował funkcję szefa wywiadu OP, a od końca tego roku był kierownikiem Komitetu Politycznego OP. Na przełomie lat 1946/1947 podporządkował resztki organizacji NSZ Komendzie Głównej NZW.

Aresztowany w lutym 1947 r. Po okrutnym śledztwie, w którym był torturowany doszło do procesu. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie skazany został na karę śmierci. Wyrok został wykonany 12 maja 1948 r. w więzieniu na Mokotowie.

Odznaczenia: Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari, Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego z Mieczami (1944 r.) oraz Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego (pośmiertnie w 1993 r.).

Poza Kasznicą, zidentyfikowano trzech innych żołnierzy Armii Krajowej: Stanisława Abramowskiego, Bolesława Budelewskiego i Tadeusza Pelaka.

Na terenie Cmentarza Wojskowego na Powązkach w latach 1948-1956 władze komunistyczne ukryły zwłoki kilkuset ofiar zamordowanych przez UB. W lipcu i sierpniu 2012 r. wydobyto szczątki 117 osób. Inicjatywa IPN ma na celu godne pochowanie ofiar i przywrócenie pamięci o ludziach, którzy po II wojnie światowej, często z bronią w ręku, opierali się sowietyzacji Polski.

Badacze poszukują bohaterów Polskiego Państwa Podziemnego, powstańców warszawskich, żołnierzy powojennego podziemia niepodległościowego, m.in. gen. Augusta Emila Fieldorfa "Nil", rtm. Witolda Pileckiego, mjr. Zygmunta Szendzielarza "Łupaszka" i ppłk. Łukasza Cieplińskiego "Pług" - przywódcę Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość.

Projekt „Poszukiwania nieznanych miejsc pochówku ofiar terroru komunistycznego z lat 1944–1956” realizowany jest przez Instytut Pamięci Narodowej, Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa oraz  Ministerstwo Sprawiedliwości we współpracy z Miastem Stołecznym Warszawa.

pap,mz,dj

Czytaj także