Ziemkiewicz wskazał, że Żydzi nie wstępowali do policji w gettach po to, aby ocalić swoje życie z prostej przyczyny – „musieliby Żydzi wiedzieć, że Niemcy zamierzają ich wymordować. Takiej wiedzy, przyzna każdy, kto czytał pamiętniki i reakcje, nie było”.
Ziemkiewicz pisze, że sami Niemcy starali się przez długi czas nie pozwolić, aby Żydzi dowiedzieli się o ich planach.
„Ci, którzy zgłosili się Niemcom do pomocy, liczyli więc nie na ocalenie, bo nie sądzili, że będą go potrzebować, ale po prostu na poprawienie swego losu – kosztem rodaków” – pisze publicysta.
Ziemkiewicz w swoim wpisie zaznacza, że każdy przypadek trzeba oceniać osobno, bo zarówno wśród Żydów jak również Polaków były osoby współpracujące z Niemcami zarówno dla ocalenia życia, jak również i z niskich pobudek.
„Nie można generalizować, że żydowska kolaboracja była wymuszona, a polska – ochotnicza. Co zresztą zrobić wtedy z takim na przykład faktem, że „żydowska policja” w gettach była formacją ochotniczą, a właśnie polscy przedwojenni, „granatowi” policjanci, zmuszani byli do współuczestnictwa w akcjach pacyfikacyjnych pod karą śmierci. Za niestawienie się do służby po ustanowieniu rządów okupacyjnych, za dezercję, czekała ona i samego policjanta, i jego rodzinę.
Historyczna prawda, w przeciwieństwie do "narracji", nie daje się obsłużyć prostym strychulcem” – przekonuje.
facebookCzytaj też:
Polska współodpowiedzialna za Holokaust? "Guardian" o wypowiedzi MorawieckiegoCzytaj też:
Ziemkiewicz: Dlaczego byliśmy skazani na spór z Izraelem