Danuta Szyszkian-Osowska urodziła się 7 czerwca 1925 w Krakowie w rodzinie zawodowego żołnierza 1 Pułku Artylerii Lekkiej. Uczyła się w szkole powszechnej nr 19, a potem w Gimnazjum Sióstr Nazaretanek w Wilnie. Po kampanii wrześniowej wstąpiła do młodzieżowej organizacji konspiracyjnej w Liceum im. Adama Mickiewicza w Wilnie. Wzięła udział w strajku szkolnym na znak protestu przeciwko usuwaniu przez władze litewskie polskich nauczycieli ze szkół.
Już w grudniu 1939 złożyła przysięgę przed "Kapitanem Janem" (kpt./mjr Bolesław Zagórny) i została łączniczką ZWZ o pseudonimie "Szarotka". Po zajęciu Wilna przez Niemców w czerwcu 1941 została przyjęta do grupy łączniczek "Kozy", przyjęła pseudonim "Sarenka". Podlegała ppor. Stanisławowi Kiałce "Jelonkowi" – szefowi kwatermistrzostwa wileńskiego okręgu ZWZ-AK.
Jej główną konkurentką o tytuł "Kobiety Roku" w plebiscycie "Głosu Szczecińskiego" była Danuta Leszczyńska, broniąca praw „represjonowanych emerytowanych funkcjonariuszy służb mundurowych”, czyli osób objętych tzw. ustawą dezubekizacyjną. Leszczyńska należy do Federacji Służb Mundurowych i jest wspierana przez SLD. Leszczyńska nie mogła pogodzić się z przegraną i stwierdziła, że major AK wygrała dzięki "pisoNAZISTOM". O tym, która z pań otrzymała tytuł, zadecydowało głosowanie SMS-owe.
Szczecińska Fundacja Polskich Wartości, która zachęcała do wsparcia w plebiscycie major Szyszkian-Osowskiej wskazuje, że Danuta Leszczyńska figuruje w katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa.
twitter