(...) Pierwszy z obalonych mitów to rzekomy „brak kadr” Prawa i Sprawiedliwości. Przez osiem lat media i autorytety Platformy Obywatelskiej jako główny powód, dla którego „nie ma ona z kim przegrać” i musi rządzić mimo wszelkich błędów, nadużyć i wad, podawały rzekomą niezdolność opozycji do pozyskiwania ekspertów, fachowców oraz środowiskowych autorytetów w konkretnych dziedzinach życia publicznego. Sugerowano wielokrotnie, że PiS nie jest zdolny do zajmowania się inną tematyką niż ideologiczna, że ma, owszem, działaczy, ale nie ma – gorzej, nie może mieć – gotowych z nim współpracować menedżerów. (...)
Drugim mitem, z którym musi się pożegnać antypisowska propaganda, jest rzekoma niezdolność partii Kaczyńskiego do współpracy z ważnymi środowiskami i branżami. Ten mit kruszyć się zaczął jeszcze przed wyborami za sprawą biznesowego szczytu w Krynicy, ale obecność w rządzie Morawieckiego dowodzi, że PiS nie zamierza już, tak jak kiedyś, atakować biznesu ani instytucji finansowych jako en masse nienakrytych jeszcze aferzystów. (...)
Oceniać polityczne rozwiązania można tylko na tle alternatyw. Nawet jeśli zgodzić się z mającymi sprowokować premier do „większej samodzielności” oskarżeniami, że jej rząd jest „kierowany z tylnego siedzenia”, to realna alternatywa była jeszcze gorsza od frakcyjno-psiapsiółkowego gabinetu Ewy Kopacz. Był nią rząd „wszyscy przeciwko PiS”, czyli jakiś rodzaj politycznej zbieraniny od Sasa do Lasa, którą nie sterowałby w ogóle nikt ani z tylnego siedzenia, ani z przedniego, kierującej się wypadkową chwilowych sojuszy i targów. (...)
fot. Forum