27 września 1939 r. powstała Służba Zwycięstwu Polski. Przekształcona później w Związek Walki Zbrojnej, a następnie w AK – dała początek Polskiemu Państwu Podziemnemu. Główne uroczystości odbyły się przy pomniku Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej w Warszawie.
Polskie Państwo Podziemne to tajne struktury państwa polskiego, istniejące w czasie II wojny światowej, podległe Rządowi RP na uchodźstwie. Był to systemem władz państwowych, działających w imieniu Rzeczypospolitej, w czasie okupowania terytorium narodowego przez III Rzeszę i ZSRS. Jego początkiem było utworzenie 27 września 1939 r. Służby Zwycięstwu Polski, przekształconej w Związek Walki Zbrojnej, a następnie w Armię Krajową. Istniało do 1 lipca 1945 r. (samorozwiązanie Rady Jedności Narodowej i Delegatury Rządu na Kraj w związku z wycofaniem uznania międzynarodowego dla Rządu RP na uchodźstwie).
Polskie Państwo Podziemne, działając w latach 1939-45 na terenach okupowanych przez Niemców i Sowietów, było fenomenem w ogarniętej wojną Europie. Kierowane było przez władze RP na uchodźstwie: prezydenta, rząd i Naczelnego Wodza oraz ich krajowe przedstawicielstwa. Podziemnym parlamentem, reprezentującym największe stronnictwa polityczne: Stronnictwo Ludowe, Polską Partię Socjalistyczną, Stronnictwo Narodowe oraz Stronnictwo Pracy, był w latach 1940-43 Polityczny Komitet Porozumiewawczy, od 1943 do 1944 r. Krajowa Rada Polityczna, a od 1944 r. do końca wojny - Rada Jedności Narodowej.
Wieczorem na fasadzie Pałacu Prezydenckiego została wyświetlona okolicznościowa iluminacja.