Swoją edukację muzyczną rozpoczął w wieku 4 lat, uczył się wówczas gry na fortepianie i skrzypcach, w wieku siedmiu lat skomponował swój pierwszy utwór symfoniczny. W wieku jedenastu lat wystąpił publicznie z recitalem fortepianowym, a już trzy lata później debiutował jako pianista i dyrygent w III koncercie fortepianowym Ludwiga van Beethovena.
W czasie wyzwalania Lwowa spod okupacji niemieckiej w lipcu 1944 doznał kontuzji obu dłoni, co przekreśliło nadzieje na karierę pianistyczną. Po przymusowym wysiedleniu Polaków ze Lwowa zamieszkał w Krakowie. Studiował kompozycję i dyrygenturę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie.
W 1946 został dyrygentem Filharmonii Wrocławskiej. Później studiował w Paryżu u Nadii Boulanger. Był dyrektorem Filharmonii Śląskiej w Katowicach, dyrygował Filharmonią Krakowską, był stałym dyrygentem Filharmonii Narodowej w Warszawie. W 1956 wygrał międzynarodowy konkurs dyrygencki w Rzymie, po czym zadebiutował w Stanach Zjednoczonych z Cleveland Orchestra. W 1960 roku opuścił Polskę i zamieszkał w USA, gdzie kontynuował karierę.