W drodze do władzy, czyli kariera Marine Le Pen

W drodze do władzy, czyli kariera Marine Le Pen

Dodano: 
Marine Le Pen
Marine Le Pen Źródło:Reuters / Forum / Christian Hartman
Marine Le Pen przejęła przywództwo w partii po ojcu i niemal natychmiast zaczęła zdobywać nowy elektorat. Dzisiaj jest o krok od prezydentury Francji – pisze na łamach tygodnika "Do Rzeczy" Olivier Bault.

Prowadząca w sondażach przed francuskimi wyborami prezydenckimi Marine Le Pen jest najmłodszą z trzech córek Jeana-Marie Le Pena, którego zastąpiła w 2011 r. na stanowisku przewodniczącego stworzonej przez niego 40 lat wcześniej „skrajnie prawicowej” partii Front Narodowy (FN). To pod jej przywództwem partia ta przeobraziła się w ciągu kilku lat z formacji antysystemowej wykorzystywanej przez lewicę do osłabiania prawicy w partię cieszącą się największym poparciem wśród wyborców.

Urodziła się w 1968 r. Z wykształcenia i zawodu jest adwokatem. Marine zaczęła towarzyszyć swojemu ojcu w polityce już jako nastolatka – w 1983 r., podczas wyborów samorządowych w Paryżu. Jak sama mówi, chciała w ten sposób być bliżej niego. Ona i jej siostry opisują swoje dzieciństwo jako trudne. Rodzice często wyjeżdżali w długie podróże, a w szkole ze względu na działalność polityczną Jeana-Marie Le Pena były przedmiotem ostracyzmu ze strony części nauczycieli i rodziców. 

Pewnej listopadowej nocy 1976 r. całą rodzinę obudził wybuch budynku wielorodzinnego, w którym mieszkali. Zamach na ojca Marine nie udał się i mimo że większa część bloku się zawaliła, cudem obyło się bez ofiar śmiertelnych. Wtedy rodzina Le Pen przeprowadziła się do odziedziczonego domu w Saint-Cloud na przedmieściach Paryża, gdzie mieszkał też skonfliktowany z nimi kuzyn. To w tym domu wychowała się później także siostrzenica Marine – Marion Maréchal-Le Pen, która w 2012 r. została najmłodszą posłanką w Zgromadzeniu Narodowym. 

Najtrudniejszym doświadczeniem rodzinnym dla Marine nie był jednak zamach na życie rodziny w 1976 r., lecz odejście jej matki Pierrette w 1984 r. z innym mężczyzną. Marine, będąca wtedy licealistką, z bólem opowiada dzisiaj, jak dowiedziała się o tym od siostry i jak przez kolejne lata dzień w dzień żywiła nadzieję, że mama będzie na nią czekała przed szkołą po zajęciach. Niestety, przez kolejne 15 lat nie miała od niej żadnej wiadomości. Aymeric Chauprade, europoseł i były doradca Marine Le Pen do spraw międzynarodowych, który opuścił Front Narodowy w 2015 r., opisuje Marine Le Pen jako osobę rozumiejącą życie głównie przez pryzmat walki, co według niego wyniosła z rodzinnego domu. Sama Marine miała dwóch mężów, a aktualnie żyje w nieformalnym związku z wiceprzewodniczącym Frontu Narodowego, Louisem Alliotem. Z pierwszego małżeństwa pochodzi troje jej dzieci.

Na dobre angażuje się w politykę w 1998 r., gdy staje się członkiem rady regionu Nord-Pas-de-Calais i zaczyna kierować działem prawnym Frontu Narodowego. W tym samym roku dochodzi do podziału Frontu Narodowego. Część działaczy tworzy konkurencyjną partię pod przywództwem Brunona Mégreta, którego zdaniem strategia Jeana-Marie Le Pena doprowadza do ciągłej izolacji FN i uniemożliwia dojście do władzy. Marine Le Pen, w przeciwieństwie do swojej siostry Marie-Caroline, pozostaje u boku ojca.

Cały artykuł dostępny jest w 15/2017 wydaniu tygodnika Do Rzeczy.

Czytaj także