Manifest hiszpańskich intelektualistów przeciwko socjalistyczno-komunistycznemu rządowi Sáncheza

Lista intelektualistów wzywających rząd do dymisji wciąż rośnie i łączy ludzi ponad podziałami oraz sympatiami politycznymi. Wszyscy opowiadają się za utworzeniem nowego technicznego rządu specjalistów, który zastąpiłby obecny w celu rozwiązania kryzysu spowodowanego pandemią do czasu nowych wyborów.

Poniżej pełny tekst Manifestu, który powstał w obrębie małej grupy intelektualistów, z którą niżej podpisana ma zaszczyt współpracować od września 2019 r.

Tekst Manifestu ukazał się już w ponad 20 mediach hiszpańskich i wkrótce ukaże się także w mediach zagranicznych. "Do Rzeczy" jest jedynym medium w Polsce, które jako pierwsze opisuje rodzący się ruch sprzeciwu narodowego wobec rządów socjalistów hiszpańskich.

Manifest na rzecz ruchu oporu narodowego

Przez wiele dni tysiące Hiszpanów wychodziło na ulice, skrupulatnie przestrzegając wskazań sanitarnych, aby wyrazić swój sprzeciw wobec działań skorumpowanego i skrajnie zideologizowanego rządu, który dopuszcza się ustawicznych kłamstw na temat pandemii i jej skutków. Jesteśmy pośród milionów obywateli, którzy od tygodni protestowali z okien i balkonów przeciwko katastrofalnemu zarządzaniu kryzysem i ograniczeniu podstawowych wolności obywatelskich.

Dlaczego demonstrujemy?

1) Z powodu fatalnego zarządzania kryzysem zdrowotnym, który doprowadził Hiszpanię do niechlubnych, czołowych miejsc w światowych rankingach pod względem śmiertelności, pod względem liczby zakażonych osób, w tym największej liczby zakażonych pracowników personelu medycznego.

2) Z powodu kryminalnej nieprzewidywalności rządu PSOE-Unidas Podemos i prymatu jego interesów politycznych i ideologicznych, które uniemożliwiły właściwą reakcję dla powstrzymania pandemii w tygodniu poprzedzającym masowe manifestacje feministyczne w dniu 8 marca.

3) Z powodu narzucenia kompletnie przeciwskutecznych sposobów radzenia sobie z kryzysem, które to spowodowały katastrofę na rynku pracy i upadek przedsiębiorstw, a także bezpośrednio prowadzą do ruiny kraju, zubożenia społeczeństwa a nawet głodu wśród najuboższych.

4) Z powodu fałszowania oficjalnych danych odnośnie zgonów, które ukrywają co najmniej jedną trzecią faktycznych ofiar śmiertelnych i są sprzeczne z oficjalnymi danymi zebranymi z rejestrów wspólnot autonomicznych.

5) Z powodu niezdolności rządu do pozyskania testów, maseczek i materiałów ochronnych niezbędnych dla szybkiego ponownego otwarcia gospodarki.

6) Z powodu ograniczenia praw obywatelskich i konstytucyjnych, które zamieniły stan alarmowy w stan wyjątkowy bez podstawy prawnej, a także ograniczenia prawa do demonstracji, zarezerwowanego właściwie tylko dla sojuszników rządu.

7) Z powodu politycznego wykorzystania stanu alarmowego dla zaostrzenia przepisów, które wzmocnią ideologiczną dominację skrajnej lewicy w społeczeństwie.

8) Z powodu manipulowania informacjami na korzyść rządu i zawłaszczenia przez niego tak mediów publicznych jak i zaprzyjaźnionych prywatnych, hojnie dotowanych przez rząd z pieniędzy wszystkich podatników, oraz z powodu cenzurowania sieci społecznościowych i kryminalizacji opozycji.

Czego oczekujemy?

1) Natychmiastowego uchylenia stanu alarmowego i wprowadzenie takich środków ochrony zdrowia publicznego, jakie rekomendowane będą przez niezależny i jawny komitet ekspertów.

2) Normalizacji życia rodzinnego, społecznego i gospodarczego, ze szczególną ochroną i uwzględnieniem grup ryzyka.

3) Natychmiastowej wypłaty zaległych zasiłków ERTE i wprowadzenie pakietu ochronnego dla utrzymania małych przedsiębiorstw i wsparcia samozatrudnionych.

4) Dymisji rządu Pedro Sáncheza i utworzenia nowej Komisji z niezależnym przewodniczącym wyłonionym zgodnie przez wszystkie konstytucyjne partie Kortezów Generalnych i desygnowanym przez Jego Wysokość Króla, tym samym -powstania technicznego rządu ekspertów, który umiałby stawić czoła kryzysowi epidemiologicznemu, jego skutkom społecznym i ekonomicznym, a także zwołania wyborów powszechnych po roku trwania rządu technicznego.

Apel do Hiszpanów

Hiszpanie, nasz naród i nasza praworządność znalazły się w ogromnym niebezpieczeństwie z powodu rządu, który tyle razy zademonstrował całkowitą obojętność wobec skali nieszczęść, jakie dotknęły nasz kraj. Wzywamy was do masowego i pokojowego demonstrowania oczywiście przy utrzymaniu najwyższej dyscypliny sanitarnej, aby wspólnie przyczynić się do zmian, które przywrócą nam wolność i nadzieję.

Niech żyje Hiszpania!

Podpisali, w kolejności alfabetycznej:

Alfonso Ussía, periodista y escritor,
Ángel Fernández, doctor en Economía.
Antonio Caballos Rufino, catedrático de Historia Antigua (U. de Sevilla)
Antonio de la Hoz, economista.
Aquilino Duque, poeta y escritor, premio nacional de Literatura.
Arnaud Imatz, hispanista.
Carlos Bustelo García del Real, economista y exministro.
Carlos López Díaz, asesor comercial y escritor.
Carlos Rodríguez Braun, escritor y catedrático de Hª del Pensamiento Económico (UCM)
Carlos Ruiz Miguel, catedrático de D. Constitucional (U. de Santiago de Compostela)
Dalmacio Negro Pavón, catedrático de Hª de las Ideas y las Formas Políticas (UCM)
Elio Gallego García, catedrático de Teoría y Filosofía del Derecho (U. San Pablo-CEU)
Emma Nogueiro, periodista y escritora.
Fernando Sánchez Dragó, escritor.
Francisco Javier García Alonso, catedrático de Química Inorgánica (U. de Oviedo)
Francisco José Fernández de la Cigoña, ingeniero y bloguero.
Francisco Saavedra, presidente de SCJ Vita
Jesús Cotta Lobato, poeta y escritor.
Jesús Huerta de Soto, catedrático de Economía Política (U. Rey Juan Carlos)
Jesús Palacios, periodista e historiador.
Joaquín Pintos de Mora, comandante de la Guardia Civil (r.)
José Francisco Serrano Oceja, profesor de Periodismo (U. San Pablo-CEU)
José Javier Esparza, periodista y escritor.
José Luis Cendejas, doctor en Economía.
Juan Manuel Cansino, catedrático de Economía (U. de Sevilla)
Julio Ariza, abogado y presidente de El Toro TV.
Manuel Bustos Rodríguez, catedrático de Historia Moderna (U. de Cádiz)
Miguel d'Ors, poeta.
Miguel Platón, periodista e historiador.
Pío Moa, historiador y escritor.
Rafael de la Guerra Gallego, doctor en Medicina.
Rafael Sánchez Saus, catedrático de Historia Medieval (U. de Cádiz)
Romualdo Maestre, periodista.
Sergio Fernández Riquelme, doctor en Sociología y Política Social.