Dziś w Kościele wspomnienie św. Matki Teresy z Kalkuty
Matka Teresa z Kalkuty urodziła się 26 sierpnia 1910 roku w Skopje. Pochodziła z albańskiej rodziny. Jej prawdziwe imię to Agnes Gonxha Bojaxhiu.
Powołanie do zakonu
W wieku 12 lat rozpoznała swoje powołanie, a mając 18 lat wyjechała do Irlandii, gdzie wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Loretanek. Po roku czasu wyjechała do Indii, gdzie pomagała siostrom ze swojego zgromadzenia. W 1929 roku rozpoczęła pracę jako nauczycielka geografii. Uczyła w szkole dla dziewcząt w Kalkucie. To w tym mieście młoda siostra zakonna zobaczyła ulice pełne ludzi potrzebujących pomocy – bezdomnych, żebraków, trędowatych i opuszczonych dzieci.
W 1937 roku Matka Teresa przyjęła śluby wieczyste. Choć planowała, że poświęci się pracy nauczycielskiej do końca życia, to jednak we wrześniu 1946 roku dostała wskazówkę, aby rzucić dotychczasowe zajęcia i oddać się służbie najbiedniejszym. Matka Teresa ani przez moment nie miała wątpliwości, że jest to wola Jezusa. Od tego momentu porzuciła pracę w szkole i pomagała potrzebującym. Po dwóch latach, arcybiskup Kalkuty zgodził się, aby Matka Teresa opuściła klasztor.
Zgromadzenie Misjonarek Miłości
Swoją posługę Matka Teresa rozpoczęła od biednych, bezdomnych dzieci. Potem osobom chorym, trędowatym i umierającym. W 1947 roku Matka Teresa została obywatelką Indii, a w 1950 roku arcybiskup Ferdinand Périer S.J. wydał dekret powołujący do życia zgromadzenie Misjonarek Miłości. Celem zgromadzenia była miłość najuboższych i wypełnienie jednego z ostatnich słów Chrystusa na krzyżu: "Pragnę".
Misjonarki Miłości robią wszystko, by zaspokoić pragnienie Jezusa. Dlatego składają nie trzy, a cztery śluby: czystości, posłuszeństwa i ubóstwa i dodatkowo służyć całym sercem i w wolności Jezusowi w najuboższych z ubogich.
Z czasem do sióstr dołączali ludzie świeccy, lekarze i pielęgniarki. Wszyscy chcieli pomagać w chorobach, które były skutkiem m.in. niedożywienia. Matka Teresa jeździła po świecie i zakładała placówki swojego zgromadzenia, by nieść pomoc ludziom wszędzie tam, gdzie tego potrzebują. W 1963 roku założyła męską wersję zgromadzenia – Braci Misjonarzy Miłości., a w 1976 roku wspólnotę kontemplacyjną dla sióstr i braci.
Śmierć, beatyfikacja i kanonizacja Matki Teresy
Matka Teresa zmarła w opinii świętości 5 września 1997 r., mając 87 lat. Zmarła na zawał serca w domu macierzystym swego zgromadzenia w Kalkucie. Pogrzeb odbył się 13 września i został oprawiony w sposób, jaki zarezerwowany jest dla najważniejszych osób w państwie.
W 1999 roku papież Jan Paweł II wydał zgodę na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego. Matka Teresa została błogosławioną Kościoła katolickiego 19 października 2003 roku. Papież Jan Paweł II nazwał ją Aniołem Ubogich, Misjonarką Miłości, Misjonarką pokoju, Misjonarką życia oraz największą Misjonarką XX wieku.
Kanonizacja Matki Teresy miała miejsce 4 września 2016 roku w ramach obchodów Nadzwyczajnego Jubileuszu Świętego Roku Miłosierdzia.
"Nie ma Większej Miłości"
Z okazji 25 rocznicy śmierci Matki Teresy z Kalkuty powstał nowy film, ukazujący życie i działalność świętej. Film pt. "Nie ma Większej Miłości" został zrealizowany przy współpracy Misjonarek Miłości z Rycerzami Kolumba.
Sceny do filmu kręcono na pięciu kontynentach, według śladów Zgromadzenia Misjonarek Miłości. Film ukazuje ciężką pracę Matki Teresy, niekiedy w bardzo niebezpiecznych zakątkach świata, a także przyjaźń świętej zakonnicy z Janem Pawłem II.