Św. Stanisław Kostka. Patron Polski, dzieci i młodzieży

Kim był św. Stanisław Kostka?

Stanisław Kostka urodził się w grudniu 1550 roku na Mazowszu. Pochodził z wielodzietnej rodziny, miał piątkę rodzeństwa. Z dokumentów procesu beatyfikacyjnego wiadomo, że Stanisław jako dziecko był bardzo wrażliwy. Niekiedy omdlewał z tego powodu.

Pierwsze lata życia Stanisława Kostki

Pierwsze lata edukacji Stanisław spędził w domu i tam pobierał potrzebne nauki. W wieku 14 lat rodzice wysłali Stanisława do szkoły jezuickiej w Wiedniu. Razem z nim poszedł jego brat, Paweł. W tamtym okresie wiedeńska szkoła jezuitów cieszyła się renomą. Codzienna Msza św. i comiesięczna spowiedź dla studentów oraz modlitwa przed i po lekcjach. Tak wyglądało życie studentów szkół jezuickich w Wiedniu.

Początkowo, z racji słabego przygotowania w rodzinnej miejscowości, Stanisław nie był zbyt dobrym studentem. Jednak pod koniec trzeciego roku studiów należał już do grona najlepszych. Poznał łacinę i język niemiecki. Rozumiał także język grecki. W czasie wolnym Stanisław Kostka oddawał się modlitwie i lekturze. Często znajdywał go dopiero w nocy. Stanisław zaczął się również umartwiać i pokutować, biczując swoje ciało. Koledzy, wychowawcy i brat uważali to za niemoralne.

Choroba Stanisława Kostki

W wieku 15 lat Stanisław Kostka poważnie zachorował. Był pewien swojej śmierci, dlatego poprosił o Komunię świętą. Jednak właściciel domu, w którym przebywał, nie chciał wpuścić katolickiego księdza. Stanisław prosił o pomoc św. Barbarę – patronkę dobrej śmierci. Święta nawiedziła pokój Stanisława Kostki w towarzystwie dwóch aniołów i podała Wiatyk choremu.

W czasie choroby Stanisławowi Kostce objawiła się również Matka Boża. Najświętsza Maryja Panna przybyła do Stanisława z Dzieciątkiem na ręku. Dzieciątko złożyła w ramiona Stanisławowi. Stanisław Kostka doznał uzdrowienia i usłyszał polecenie, by wstąpić do Towarzystwa Jezusowego.

Stanisław Kostka zostaje jezuitą

Jednak, aby wstąpić do jezuitów, Stanisław potrzebował zgody rodziców. Niestety nie mógł na to liczyć. Stanisław Kostka zorganizował więc ucieczkę. Zaplanował ją na 10 sierpnia 1567 roku. W jego plan wtajemniczony został spowiednik Stanisława, o. Franciszek Antonio, który polecił mu udać się do Augsburga, gdzie miał przebywać przełożony prowincji niemieckiej Piotr Kanizjusz. Po przybyciu na miejsce, Stanisław nie zastał przełożonego, więc udał się do Dylingi. Tam został przyjęty na próbę.

Na początku jego zajęciem było sprzątanie pokoi konwiktorów i pomoc w kuchni. Stanisław Kostka cierpiał z tego powodu, jednak ufał Bogu i wierzył, że to jest częścią Bożego planu. Kiedy Piotr Kanizjusz przybył do Dylingi, nie był przychylny, aby przyjąć Stanisława Kostkę do zakonu. Bał się gniewu jego rodziców, którzy mogliby zemścić się na jezuitach w Wiedniu. Jednak po otrzymaniu dobrych rekomendacji, Stanisław Kostka wraz z dwoma młodymi zakonnikami zostali wysłani do prowincji w Rzymie.

Stanisław został przyjęty do nowicjatu w Rzymie, gdzie razem z nim było ok. 40 innych nowicjuszy, w tym 4 Polaków. Stanisław Kostka był szczęśliwy, że spełniają się jego marzenia, jednak jego ojciec postanowił wydostać syna z zakonu. Napisał do Stanisława list, w którym były wymówki i groźby.

Śmierć Stanisława Kostki

W lutym 1568 roku Stanisław przeniósł się do domu św. Andrzeja na Kwirynale i tam pozostał już aż do śmierci. Na początku 1568 roku Stanisław Kostka złożył śluby zakonne. 10 sierpnia 1568 roku w uroczystość św. Wawrzyńca Stanisław napisał list do Matki Bożej. Tego samego dnia, przyjmując Komunię św. Stanisław prosił św. Wawrzyńca, by ten uprosił mu łaskę śmierci w święto Wniebowzięcia NMP.

Prośba została wysłucha, ponieważ jeszcze tego samego dnia Stanisław Kostka poczuł się źle. Trzy dni później, 13 sierpnia, dostał bardzo wysokiej gorączki. 14 sierpnia jezuita miał mdłości. Męczyły go również dreszcze i zimne poty. Późną nocą przygotowano Stanisława na drogę do wieczności. Chory prosił, by położyć go na podłodze. Przed śmiercią wszystkich przeprosił. Modlił się, gdy dostał różaniec do ręki, wypowiedział słowa: "To jest własność Najświętszej Matki".

Stanisław Kostka przeszedł do wieczności w nocy 15 sierpnia 1568 roku. Przed śmiercią wyznał, że widzi Matkę Bożą z orszakiem świętych dziewic, które po niego przyjdą.

Stanisław Kostka został beatyfikowany w 1606 roku. W 1674 roku papież Klemens X ogłosił bł. Stanisława Kostkę jednym z głównych patronów Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litwy. Kanonizacja Stanisława Kostki miała miejsce 31 grudnia 1726 roku. Dokonał jej papież Benedykt XIV. Z kolei papież Jan XXIII ogłosił św. Stanisława Kostkę patronem dzieci i młodzieży.

Wcześniej wspomnienie św. Stanisława Kostki było obchodzone w Kościele 13 listopada. W 1974 roku przeniesiono je na 18 września jako święto patronalne dzieci i młodzieży.