Emisja metanu. Jest porozumienie Rady UE i Europarlamentu

"Rozporządzenie wprowadza dla sektorów naftowego, gazowego i węglowego nowe wymagania w zakresie pomiaru, raportowania i weryfikacji emisji metanu, a także wprowadzenia środków łagodzących mających na celu uniknięcie tej emisji, w tym wykrywania i naprawy wycieków metanu oraz ograniczania odpowietrzania i spalania na pochodniach. Proponuje także globalne narzędzia monitorowania, które mają zapewnić przejrzystość emisji metanu z importu ropy, gazu i węgla do UE" – czytamy w komunikacie.

Rada i Parlament uzgodniły szczegółowe terminy i częstotliwość monitorowania, raportowania i inspekcji potencjalnych źródeł emisji metanu.

Co się zmieni?

Operatorzy będą – zgodnie z proponowanymi przepisami – zobowiązani do składania właściwym organom raportów zawierających określenie poziomu emisji metanu ze źródła (w ciągu 18 miesięcy od wejścia w życie rozporządzenia, określenie poziomu emisji metanu ze źródła dla eksploatowanych obiektów (w ciągu 24 miesiące), pomiary bezpośrednie poziomu emisji metanu ze źródeł, uzupełnione pomiarami na poziomie obiektu (w ciągu 36 miesięcy i do 31 maja każdego kolejnego roku) oraz pomiary bezpośrednie emisji metanu ze źródeł dla aktywów nieeksploatowanych (w ciągu 48 miesięcy) i do 31 maja każdego roku następnego).

Operatorzy kopalń zostaną zobowiązani do przedkładania raportów zawierających roczne dane dotyczące emisji metanu ze źródła (w ciągu 12 miesięcy) dla działających kopalń, a także monitorowania kopalń nieczynnych i opuszczonych, podano także.

Kontrole

Rozporządzenie nakłada obowiązek okresowych kontroli w celu sprawdzenia przestrzegania przez podmioty wymogów określonych w rozporządzeniu.

Pierwsza kontrola miałaby zostać przeprowadzona nie później niż 21 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia. Okres pomiędzy inspekcjami miałby być ustanawiany w oparciu o ocenę zagrożeń dla środowiska, bezpieczeństwa ludzi i zdrowia publicznego i nie mógłby przekraczać trzech lat. W przypadku wykrycia poważnego naruszenia wymogów rozporządzenia, kolejna kontrola musiałaby odbyć się w ciągu jednego roku.

Celem poszukiwań wycieków i przeglądów naprawczych jest identyfikacja źródeł wycieków metanu, w tym innych niezamierzonych emisji metanu, oraz naprawa lub wymiana odpowiednich elementów, wskazano.

Tymczasowe porozumienie zakłada przyjęcie podejścia opartego na ryzyku, wprowadzając rozróżnienie między badaniami typu 1 w zakresie wykrywania i naprawy wycieków (mniejsza dokładność w celu wykrycia dużych wycieków) a przeglądami typu 2 (wyższa dokładność w celu wykrycia małych wycieków) w oparciu o minimalne limity wykrywalności i minimalnych progów wycieków oraz rozróżnienie pomiędzy elementami nadziemnymi, elementami podziemnymi i elementami znajdującymi się poniżej poziomu morza i poniżej dna morskiego.

Zgodnie z proponowanymi przepisami, w ciągu 12 miesięcy Komisja ma określić – w drodze aktu wykonawczego – minimalne granice wykrywalności w standardowej temperaturze i ciśnieniu.

W miarę możliwości naprawa lub wymiana podzespołów powinna nastąpić natychmiast po wykryciu wycieku lub możliwie najszybciej przy pierwszej próbie, jednak nie później niż w ciągu pięciu i 30 dni w przypadku całkowitej naprawy. Wycieki poniżej określonego progu mają być ściśle monitorowane, wskazano także.

Gromadzenie danych

Pierwsza faza wdrażania skupi się na gromadzeniu danych i stworzeniu globalnego narzędzia monitorowania emiterów metanu oraz mechanizmu szybkiego reagowania. W drugiej i trzeciej fazie eksporterzy do UE powinni zastosować równoważne środki monitorowania, raportowania i weryfikacji do 1 stycznia 2027 r., a dostosowanie do maksymalnych, wskazanych w przepisach dopuszczalnych wartości metanu do 2030 r.

Władze każdego państwa członkowskiego będą miały uprawnienia do nakładania kar administracyjnych, jeżeli postanowienia te nie będą przestrzegane.

Tymczasowe porozumienie zakłada, że państwa członkowskie powinny prowadzić i regularnie aktualizować inwentaryzację wszystkich odwiertów. Należy przedstawić dowód braku emisji metanu w przypadku studni trwale zatkanych i opuszczonych mniej niż 30 lat temu oraz, jeśli jest to możliwe, w przypadku innych studni.

Projektowane przepisy zakładają, że Należy utrzymywać i regularnie aktualizować plany łagodzące mające na celu naprawę, regenerację i trwałe zatkanie nieaktywnych odwiertów.

Kopalnie, które zostały zamknięte lub opuszczone krócej niż 70 lat, mają wejść w zakres obowiązków wynikających z rozporządzenia, z wyłączeniem kopalń, które były całkowicie zalane przez ponad 10 lat.

Tymczasowe porozumienie ma być teraz zostać zatwierdzone i formalnie przyjęte przez obie instytucje.