Św. Bonawentura. Dziś wspomnienie biskupa i doktora Kościoła
Bonawentura urodził się w XIII wieku we Włoszech, niedaleko Viterbo. Jego prawdziwe imię i nazwisko, które otrzymał od rodziców to Jan di Fidanza. Chłopiec od początku był słabego zdrowia, dlatego rodzice modlili się o jego zdrowie i życie. Matka Bonawentury miała ślubować Bogu, że jeśli jej syn odzyska zdrowie, odda go na służbę Bogu. Według podania, Jan został zaniesiony do św. Franciszka z Asyżu, który na widok chłopca miał wykrzyknąć: O, buona ventura!, co tłumaczy się jako "O, szczęśliwa przyszłość!"
Szczęśliwa przyszłość, czyli św. Bonawentura
Pierwsze lata kształcenia Bonawentura odbywał w rodzinnym miasteczku. Po szkole średniej wyruszył do Paryża, gdzie podjął studia filozoficzne. Mając 25 lat wstąpił do zakonu franciszkanów, gdzie przyjął imię... Bonawentura. Po nowicjacie rozpoczął studia teologiczne. Po skończeniu magistra, rozpoczął studia doktorskie. W tym czasie wydał wiele dzieł o tematyce filozoficznej i teologicznej.
Wykładał w różnych klasztorach franciszkańskich. Mając 39 lat został wybrany przełożonym generalnym zakonu. Zarządzał zakonem przez 18 lat. Był to dla franciszkanów czas niezwykłego rozwoju. Nie bez powodu św. Bonawentura nazywany jest Drugim Ojcem Franciszkanów. Bonawentura chciał zlikwidować różne interpretacje reguły św. Franciszka, dlatego w 1260 roku ułożył konstytucje, które tę regułę dokładnie tłumaczyły.
Zasługi św. Bonawentury
Św. Bonawentura miał duże nabożeństwo do Męki Pańskiej. Jest autorem wielu poematów ku Jej czci. W 1273 roku papież Grzegorz X mianował go kardynałem oraz biskupem Albano pod Rzymem. W tym samym roku św. Bonawentura uczestniczył w soborze powszechnym, podczas którego wygłosił przemówienie inauguracyjne. Podjął się również prac przygotowawczych do soboru, co było ciężką pracą. Dzięki jego wysiłkom, udało się na 8 lat zjednoczyć Kościół zachodni i wschodni.
Po trudach przygotowań św. Bonawentura zmarł podczas soboru w Lyonie 15 lipca 1274 r. W pogrzebie uczestniczył sam papież, ojcowie soboru i ok. 1500 duchownych, w tym biskupów. Został pochowany w zakrystii kościoła św. Franciszka. W XV wieku jego ciało przeniesiono do nowowybudowanej świątyni. Wtedy okazało się, że język św. Bonawentury jest wciąż żywy.
W 1482 roku św. Bonawentura został kanonizowany, a w 1588 roku papież Sykstus V ogłosił go doktorem Kościoła.