Znany sportowiec został proboszczem. Objął dwie parafie
Muiznieks, który w 2020 r. zdobył brązowy medal Pucharu Europy w skeletonie na łotewskim torze Sigulda, ukończył w 2023 r. Akademię Luterańską w swoim kraju i 14 sierpnia tegoż roku został ordynowany na pastora.
Początkowo posługiwał jako ewangelista w Krimuldzie i w Vecmīlgrāvis (dzielnicy Rygi) w parafii Białego Kościoła przy Ujściu Dźwiny, gdzie pomagał pastorowi Normundsowi Celmiņasowi, który wcześniej był przez wiele lat proboszczem w Smiltene. I to dzięki niemu młody pastor trafił do tej parafii.
Jak bobsleista został pastorem
25 sierpnia br. biskup pomocniczy arcybiskupa Vanagsa – Rinalds Grants wprowadził go uroczyście na urząd proboszcza parafii w dwóch pobliskich miejscowościach Smiltene i Palsmane, w których Muiznieks zastąpił dotychczasowego proboszcza Reinisa Kulbergsa.
Skeleton to jednoosobowe, ciężkie (waga do 50 kg) sanki sportowe o prostej budowie, pozwalające rozwijać prędkość do ok. 130 km na godzinę. Od 2002 r. wyścigi na skeletonach jako dyscyplina sportowa znajdują się w programach kolejnych zimowych igrzysk olimpijskich, rozgrywane są też cykle zawodów o Puchary Europy, Ameryki i świata.
Podobny przypadek w Polsce
Łotewski pastor nie jest jedynym byłym sportowcem, który karierę zawodniczą, a nawet występy w drużynie narodowej zamienił na posługę duchowną.
Jednym z takich byłych zawodników jest polski kapłan Paweł Łukaszka, który w 1978 r., w wieku 16 lat rozpoczął występy w pierwszej drużynie Podhala Nowy Targ w hokeju na lodzie, a w 1980 r. trafił do I reprezentacji Polski, z którą wyjechał na zimowe igrzyska olimpijskie do Lake Placid (USA). Ale już w lipcu 1981 r., mając 19 lat, zakończył dobrze zapowiadającą się karierę sportową, wstąpił do seminarium duchownego i w 1987 r. kard. Franciszek Macharski wyświęcił go w katedrze na Wawelu na kapłana.
Ks. Łukaszka nie zerwał jednak więzi ze sportem, był m.in. duszpasterzem sportowców archidiecezji krakowskiej i trenuje młodych piłkarzy w Szkole Mistrzostwa Sportowego w Krakowie.