Zełenski podpisał ustawę uznającą deportacje Ukraińców z Polski w latach 1944-1951

Ustawa przewiduje oficjalne uznanie obywateli Ukrainy, którzy w latach 1944-1951 zostali przymusowo przesiedleni z terytorium Polski do ZSRR, za deportowanych w ramach tzw. wymiany ludności między Ukraińską SRR a Polską Ludową.

Co jest w ustawie podpisanej przez Zełenskiego?

Jak informuje agencja Ukrinform, dokument określa status osób deportowanych i ich potomków, gwarancje wsparcia ze strony państwa, obejmujące m.in. świadczenia socjalne, opiekę medyczną, zachowanie pamięci historycznej, a także obowiązek państwa do uczczenia pamięci o tych deportacjach.

Minister spraw zagranicznych Andrij Sybiha, komentując podpisanie umowy, zapewnił, że "państwo ukraińskie będzie nadal systematycznie pracować nad tym, by każda zbrodnia totalitarnego reżimu sowieckiego została należycie oceniona i potępiona".

– Chodzi przede wszystkim o ludzi. Niestety, wielu świadków tych tragicznych wydarzeń już nie żyje. Jednak w celu ochrony praw tych, którzy nadal żyją z nami, oraz ich potomków, nasze państwo gwarantuje świadczenie pomocy przewidzianej prawem – powiedział Sybiha.

Wysiedlenie Ukraińców z Polski do ZSRR

9 września 1944 r. narzucony Polsce przez Stalina rząd PKWN zawarł trzy umowy międzynarodowe, tzw. układy republikańskie z trzema republikami radzieckimi: Białoruską, Ukraińską i Litewską. Układ dotyczył m.in. przesiedlenia ludności ukraińskiej z terytorium Polski do USRR i obywateli polskich z terytorium USRR do Polski.

Z polskiej strony podpisał go przewodniczący PKWN Edward Osóbka-Morawski, z ukraińskiej – przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych USRR Nikita Chruszczow. Umowa dawała podstawę do wysiedlenia osób narodowości ukraińskiej, białoruskiej, rosyjskiej i rusińskiej z Polski do USRR, oraz przesiedlenie w nowe granice Polski Polaków i Żydów, którzy do 17 września 1939 r. byli obywatelami polskimi.