Zniszczyli drzwi kościoła. Nieoficjalnie: To uczestnicy Strajku Kobiet

Dodano:
Oblane czerwoną farbą drzwi kościoła pw. św. Augustyna w Warszawie, Źródło: PAP / Radek Pietruszka
We wtorek zatrzymano dwóch mężczyzn w sprawie zniszczenia drzwi kościoła pw. św. Augustyna na warszawskiej Woli. Wandale to prawdopodobnie aktywiście uczestniczący w Strajku Kobiet.

Przypomnijmy, że do zniszczenia drzwi do kościoła pw. św. Augustyna doszło w nocy 19 na 20 lutego około godziny 00.10. Sprawcy weszli na teren przyległy do świątyni i czerwoną farbą pomalowali drzwi wejściowe, powierzchnię przed drzwiami i ścianę. Kościół pw. św. Augustyna przy ul. Nowolipki 18 wpisany jest do rejestru zabytków.

Nowe informacje o sprawcach

W niedzielę policja udostępniła nagranie z monitoringu, na którym widać dwóch młodych mężczyzn. We wtorek stołeczna policja poinformowała, że sprawcy zostali zatrzymani.

Wiadomo, że są to mieszkańcy Warszawy. "Osoby nie były wcześniej notowane. Nad sprawą od początku pracują policjanci wydziału dw. z przestępczością przeciwko mieniu. Czynności trwają" – informowała wczoraj policja.

Serwis wPolityce.pl ustalił nieoficjalnie, że mężczyźni zatrzymani w tej sprawie to uczestnicy proaborcyjnych protestów Strajku. Jedna z tych osób to postać ze środowiska LGBT – podaje serwis.

W 2019 roku o kościele tym było głośno za sprawą 38-letniego mężczyzny, który wszedł na teren kościoła i zaatakował dwie osoby: ranił księdza oraz zabił 65-letniego mężczyznę, ojca jednego z duchownych

Historia kościoła św. Augustyna

Kościół św. Augustyna powstał pod koniec XIX wieku. Prace budowlane ruszyły w 1891 roku, a kamień węgielny poświęcił 20 października 1892 r. arcybiskup warszawski Wincenty Teofil Chościak-Popiel.

10 grudnia 1896 r. arcybiskup Popiel odprawił pierwszą Mszę św. w nowo wybudowanej świątyni. Konsekracja kościoła, od 1903 roku stanowiącego siedzibę parafii, dokonał biskup Kazimierz Ruszkiewicz 5 września 1905 roku – czytamy na stronie parafii św. Augustyna.

Jak podano dalej, podczas II wojny światowej świątynia znalazła się na terenie utworzonej przez okupanta dzielnicy żydowskiej. Przez kilka miesięcy była czynna dla katolików pochodzenia żydowskiego, a posługę pełnili tu dojeżdżający kapłani. Po jej zamknięciu Niemcy przeznaczyli ją na magazyn mienia zrabowanego Żydom, a potem – na stajnię.

W czasie powstania Warszawskiego wieża kościoła służyła Niemcom jako punkt obserwacyjny i gniazdo broni maszynowej. Po wojnie kościół był jednym z niewielu obiektów pozostałych na terenie byłego getta.

Źródło: wPolityce.pl
Polecamy
Proszę czekać ...

Proszę czekać ...

Proszę czekać ...

Proszę czekać ...