Requiem dla Schetyny

Także i ostateczne zniszczenie Grzegorza Schetyny i jego frakcji. Tusk pozwolił mu kandydować do Senatu, ale wszystkich ludzi, na których mógłby się Schetyna oprzeć, próbując ewentualnego powrotu, wyciął z list wyborczych, a więc i z przyszłego klubu parlamentarnego, w pień. Polityk, który uchodził kiedyś za szarą eminencję Platformy, na którego mówiono „Grzegorz Zniszczę-cię Schetyna”, i przez pewien czas następca Tuska na fotelu przewodniczącego partii, znalazł się mniej więcej tam, gdzie Paweł Piskorski czy Andrzej Olechowski, i nie ma już szans stamtąd wrócić.

Nie, żebym go żałował – odnotowuję jego polityczny koniec raczej jako wymowne egzemplum.