Platynowy pierścień, który zwrócił Polsce Bałtyk

Platynowy pierścień, który zwrócił Polsce Bałtyk

Dodano: 
Zaślubiny Polski z morzem. Obraz Wojciecha Kossaka
Zaślubiny Polski z morzem. Obraz Wojciecha Kossaka Źródło: Wikimedia Commons /
10 lutego 1920 roku gen. Józef Haller dokonał w Pucku zaślubin Polski z morzem.

„Po Mszy świętej przy salutach armatnich i odegraniu hymnu polskiego morska bandera polska wzniosła się na maszt – wspominał uroczystość gen. Józef Haller. – Dotychczasowy strażnik wybrzeża – rybak kaszubski z jedyną bronią, wiosłem u boku, oddawał straż w ręce marynarza polskiego. Stojąc pod banderą oświadczyłem w krótkim przemówieniu, żeśmy wrócili nad morze i że Rzeczpospolita Polska staje się znów władczynią na swoim Bałtyku, na znak czego – zaślubin Polski z Bałtykiem – rzucam w morze pierścień ofiarowany przez polską ludność Gdańska, który znów będzie polskim”.

Gen. Haller był najbardziej naturalną osobą do przewodzenia tej ceremonii. Ten słynny współtwórca Błękitnej Armii w 1919 roku został mianowany dowódcą Frontu Pomorskiego, który miał odzyskiwać z rąk Niemców Pomorze. Proces ten zaczął się w styczniu 1920 roku od Torunia. Jego ukoronowaniem była właśnie uroczystość, do której doszło 10 lutego w Pucku.

Na znak zaślubin z morzem, gen. Haller rzucił w morze jeden z dwóch platynowych pierścieni, które otrzymał od gdańskiej Polonii. Drugi włożył sobie na palec.

Generał Józef Haller

„Teraz wolne przed nami światy i wolne kraje. Żeglarz polski będzie mógł dzisiaj wszędzie dotrzeć pod znakiem Białego Orła, cały świat stoi mu otworem” - mówił w Pucku gen. Haller. Towarzyszyła mu delegacja, w skład której wchodzili m.in. wicepremier Wincenty Witos oraz minister spraw wewnętrznych Stanisław Wojciechowski.

W trakcie ceremonii w dno Bałtyku wbity został słup pamiątkowy z napisem: „Roku Pańskiego 1920, 10 lutego Wojsko Polskie z gen. Józefem Hallerem na czele objęło na wieczyste posiadanie polskie morze”.

Odzyskanie dostępu do morza nie przyszło Polsce łatwo, chociaż 13 punkt orędzia prezydenta Thomasa Woodrowa Wilsona jasno stwierdzał „Powinno być ustanowione niepodległe państwo polskie, które winno obejmować ziemie zamieszkane przez ludność bezspornie polską, mieć zapewniony wolny i bezpieczny dostęp do morza”

Odradzająca się Polska od samego początku zaczęła się szykować do powrotu na morze. Już 28 listopada 1918 r. utworzona została Sekcja Marynarki Wojennej przy Ministerstwie Spraw Wojskowych. Z kolei w leżącym przy ujściu Narwi do Wisły Modlinie zaczęto tworzyć pierwszy port marynarki wojennej RP.

Wtedy jeszcze przyszłość Pomorza była wielką niewiadomą. Dopiero w traktacie wersalskim, podpisanym w czerwcu 1919 roku, Polska zapewniła sobie dostęp do Bałtyku na odcinku 147 km.

Źródło: Historia Polski 1918-1989, dzieje.pl