Moja półka II W PIW-owskiej serii „poeci do kwadratu” ukazały się wiersze Stanisława Grochowiaka w wyborze i ze wstępem Adama Wiedemanna.
Czytelnik znajdzie w tym tomie 160 utworów autora „Rozbierania do snu”, mniej więcej jedną szóstą poetyckiego dorobku zmarłego w 1976 r., w wieku zaledwie 42 lat, twórcy. Jednego z największych artystów słowa doby PRL, epoki marnej, za to w talenty literackie, a poetyckie zwłaszcza, bogatej. Pisał dużo: dramaty, w tym tak dobre jak „Chłopcy”, i scenariusze, prozę („Trismus”), publicystykę, a nawet teksty piosenek. Takiej np. o Modiglianim, całe dziesięciolecia przed Taco Hemingwayem, który też zainteresował się sławnym malarzem. A u Grochowiaka szło to tak: Wstydliwość róży Modigliani ją brał Z dziewczęcych ramion Z alabastru ich ciał Z wysokich dzwonnic Przebudzonej miłości Z mowy deszczu i roślin Modigliani ją znał.
© ℗
Materiał chroniony prawem autorskim.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.