Płyta Magdaleny Lisak z utworami fortepianowymi Stefana Kisielewskiego to świetne granie nie mniej świetnej muzyki!
(…) Na całość płyty składają się wybrane przez pianistkę, ułożone chronologicznie utwory kompozytora. „Kochałem się w Prokofiewie z »Suity scytyjskiej«, w Strawińskim ze »Święta wiosny«, entuzjazmowałem motoryczną rąbanką dynamiczną” – wspominał znany ze swojego poczucia humoru Stefan Kisielewski (1911–1991). Łatwo zgadnąć, że tej „rąbanki” słucha się w wykonaniu Magdaleny Lisak wyśmienicie. I tak też się jąvgra, bo – choć w brzmieniu często wręcz perkusyjna – jest to muzyka typowo pianistyczna, czyli jakby sama układająca się pod palcami, co wykonującym ją przynosi niezwykłą satysfakcję i przyjemność. Doskonale słychać to choćby w „Toccacie” (1943) czy „Moto Perpetuo” (1953). (…)