Egzekucja demokracji nad Sekwaną

Obie historie łączy także kontrowersja dotycząca realnej niezależności sądownictwa. W Rumunii Sąd Konstytucyjny wstrzymał wybory prezydenckie, choć rozpoczęło się już głosowanie w II turze, oraz anulował wyniki I tury, wygranej przez jednego z kandydatów prawicy Călina Georgescu. Prezes rzeczonego Sądu to Marian Enache, czyli po prostu polityk – w latach 80. członek partii komunistycznej, później poseł trzech kadencji, m.in. z ramienia rządzącej do dziś postkomunistycznej socjaldemokracji. Był posłem nawet w momencie, gdy na sędziego wybrali go koledzy z drugiej izby parlamentu. Jak wiadomo, Georgescu został wykluczony z powtórzonych wyborów, a jeszcze wcześniej Sąd zdecydował się wykluczyć z nich Dianę Sosoakę, która ostro krytykując restrykcje sanitarne i środowiska żydowskie, wyrażała poglądy zbliżone do Grzegorza Brauna.

Podobnie wygląda życiorys francuskiego odpowiednika Enachego, Richarda Ferranda. Obecny prezes Rady Konstytucyjnej – w mediach głównego nurtu nad Sekwaną nazywanej "mędrcami" – był ponad 30 lat działaczem Partii Socjalistycznej, a potem jako jeden z pierwszych przeszedł do nowo powołanego ruchu Emmanuela Macrona. Był dwie kadencje posłem, a nawet przewodniczącym Zgromadzenia Narodowego, czyli – mówiąc po naszemu – marszałkiem Sejmu. W 2022 r. przegrał jednak wybory i stracił mandat. Teraz Macron znalazł mu zastępczą fuchę, powołując kolegę na dziewięć lat na stanowisko prezesa Rady Konstytucyjnej. Ferrand jeszcze cztery miesiące temu był członkiem władz macronistowskiej partii Odrodzenie.