Nagroda Mackiewicza – laudacja dla Pawła Lisickiego

Paweł Lisicki od ponad ćwierćwiecza jest postacią zaznaczającą dobitnie swoją obecność w kulturze polskiej jako eseista, powieściopisarz, dramaturg i dziennikarz. Już po jego debiucie Czesław Miłosz zauważył, że Lisicki czuje „głęboko wymiar teologiczny literatury i sztuki”, toteż „mamy prawo spodziewać się, że będzie następcą młodo zmarłego Bolesława Micińskiego”. Każdą ze swoich ok. 20 książek Lisicki potwierdza z nawiązką tę przepowiednię. Kaliber dzieła dziś nagrodzonego [„Dogmat i tiara. Esej o upadku rzymskiego katolicyzmu” – przyp. red] przez Kapitułę Nagrody im. Józefa Mackiewicza bierze się z dogłębności wiwisekcji kryzysu tożsamości i kryzysu wiary, który dotyka dziś Sancta Ecclesia Romana.