– Poważnie się pytam. Pokażcie mi choć jednego Polaka uratowanego przez Żyda – mówił polityk.
Jakubiak wskazał, że za pomocą tego porównania chciał wykazać absurdalność twierdzeń, że Polacy w niedostateczny sposób przeciwdziałali holocaustowi: "Odpowiadam na zarzut, że za mało żydów uratowaliśmy" - napisał na Twitterze.
Podczas audycji Jakubiak zwrócił uwagę, że nie tylko Żydzi byli ofiarami ludobójstwa w czasie II wojny światowej.
– Polski holocaust wcale nie był mniejszy od żydowskiego. Wręcz przeciwnie. 3 miliony Polaków było mordowanych gdzie popadło i czym popadło. W obozach śmierci razem z Żydami umierali Polacy. Ja nie rozumiem dzisiejszej narracji Izraela. Mamy wyciągać te wszystkie sprawy czy też nie? – pytał poseł.
Jakubiak stwierdził, że amerykańscy żydzi od lat domagają się od Polski 63 mld dolarów odszkodowania.
– A my występujemy o reparacje wojenne od Niemiec i zobaczcie państwo co się dzieje na świecie – mówił.
Poparcie okazane Izraelowi przez Niemcy określił mianem „kuriozum”.
– Jak zwykle Polska jest europejskim chłopcem do bicia. Nie możemy się dać – apelował.
Czytaj także:
Jakubiak: Ruchy narodowe powinny wychowywać w tradycjach polskich, a nie niemieckichCzytaj także:
Jakubiak: W Niemczech nie mają moralnego prawa mówić o Polsce w ogóle!
Komentarze
Tutaj czesciowa odpowiedz na pytanie p. Marka Jakubiaka:
http://sciepa.org/ZydziPomagajaPolakom.html
W interesującym nas temacie istnieją dwie zasadnicze różnice, które jako sprzeczne z moralnością chrześcijańską nie pozwalają mówić o cywilizacji judeo-chrześcijańskiej:
1. W sytuacji zagrożenia Żydzi mają prawo a wręcz obowiązek poświęcić część swojej wspólnoty dla ratowania drugiej części wspólnoty.
Ta zasada była powszechnie stosowana przez władze gett podczas drugiej wojny światowej.
Po dziś dzień żaden Żyd nie został ukarany za wydanie na śmierć Żydów, jeżeli twierdził, że zrobił to, by ratować innych Żydów (Prawo zostało usankcjonowane przez ustawodawstwo państwa Izrael w 1950 r.)
2. Obowiązkiem Żyda jest ratowanie własnego życia za wszelka cenę.
Żyd ma prawo wydać na śmierć sąsiada, członka rodziny, współmażonka a nawet dziecko, byle tylko uratować własne życie.
Po dziś dzień żaden Żyd nie został ukarany za wydanie na śmierć Żydów, jeżeli twierdził, że zrobił to, by ratować siebie. (Prawo to również zostało usankcjonowane przez państwo Izrael w 1950 r.)
W ŚWIETLE TYCH DWÓCH PRAW POPULARNA NARRACJA O TYM, ZE POLACY NIE DOŚĆ RATOWALI ŻYDÓW JEST WARTA CO NAJWYŻEJ IRONICZNEGO UŚMIECHU. ŻYDZI NIE MAJĄ PRAWA ROZLICZAĆ POLAKÓW, CHOĆBY DLATEGO, ŻE SAMI SIEBIE NIE ROZLICZYLI ZA POMOC W HOLOCAUŚCIE."
1/ "Zapomniany holokaust. Polacy pod okupacją niemiecką 1939-1944" Richarda Lukasa, amerykańskiego historyka, Rebis, 2012
2/"Po zagładzie. Stosunki polsko-żydowskie 1944-1947" Marka Jana Chodakiewicza, IPN, 2008
3/"Żydzi i Polacy 1918-1955. Współistnienie-zagłada-komunizm" Marka Jana Chodakiewicza, Biblioteka Frondy, 2005
apologetą nazizmu, powtarza pan najmroczniejsze, zbrodnicze tezy jego propagandy, przekręca pan bezczelnie fakty, depcze pan świętą pamięć milionów Polaków żydowskiego pochodzenia, mordowanych na tej ziemi. Nie ma pan wstydu, ma pan zimne serce, jest pan tym samym co polityczni sojusznicy Hitlera z lat 20 i 30, którzy tak samo jak pan żerowali na najniższych instynktach, na nienawiści i ksenofobii, aby zbić swój nędzny polityczny kapitalik. Jedyne pocieszenie, że po rozkręceniu niespotykanej w historii machiny zbrodni wobec Żydów, na samym końcu w większość skończyli w piachu, albo na szafocie. Każdy, kto nawołuje do zwierzęcej nienawiści między ludźmi, zasługuje na taki właśnie koniec.
Życzę panu z całego serca, żeby pana ten pański fularek uwierał, aż panu żyłka pęknie.
Pluję panu w twarz w imieniu całej mojej wymordowanej w Holokauście rodziny, a także tych moich bliskich, którzy z narażeniem życia uratowali inną żydowską rodzinę, ukrywając ją przed hitlerowcami oraz własnymi sąsiadami.
A wszystkim entuzjastom pańskich wypocin z tutejszej redakcji, a także autorom komentarzy na portalu, życzę wszystkiego najlepszego. Niechby nigdy nie musieli szukać pomocy i ratunku u obcych, wrogich ludzi. Niech nikt nigdy nie każe wam nosić piętna na ramieniu, nie zamknie was do obozów, nie wymorduje waszych dzieci, niech sąsiad nie sprzeda was za srebrnika, niech po przeżyciu piekła, po powrocie do domu nie witają was rzucane w waszą stronę kamienie. Niech 70 lat po tej tragedii nikt nie odbiera waszym prawnukom prawa do życia we własnym kraju.
Tego wam wszystkim z całego serca życzę. Oraz rozumu i empatii.