Namnożyło się ostatnio tekstów o tym, jakie to wady miała poprawka do ustawy o IPN. Mogło być lepiej sformułowane to czy inne zdanie. To jednak nie istota sprawy. Opinia publiczna w Izraelu okazała się być przeciw jakiemukolwiek ograniczaniu narracji o Polsce jako wspólnikowi Holokaustu. Nikt po polskiej stronie nie spodziewał się aż takiej determinacji w utrzymywaniu stanu, który dla Polski jest niezwykle krzywdzący. To jest istota konfliktu. A skala międzynarodowego kryzysu wokół polskiej ustawy to wynik siły narracyjnej Izraela w opowiadaniu światu o konflikcie i wyczulenie USA na temat Holokaustu, które przekładać się mogą na presję polityczną na Warszawę.
Historyczny spór na linii Polska – Izrael pokazuje, jak od lat nad Wisłą mało rozumiana była waga narracji historycznej w dzisiejszej polityce. Zaletą PiS było zrozumienie, że ochrona prawna dobrego imienia państwa winna wyrównywać choć symbolicznie niepowodzenia w walce z tezą o współudziale Polski w Holokauście.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.