Mało co tak mnie ostatnio ucieszyło, jak przedświąteczne uhonorowanie Nagrodą im. Mariusza Waltera (jest taka, a co!) w kategorii Wydarzenie Roku zespołu redagującego „19.30”. Przekonany byłem, że ta ekipa czyszcząca otrzyma, wzorem wnuka ministra z „Misia” Barei, puchar „za zajęcie pierwszego miejsca”, tymczasem 18-osobowa kapituła szczegółowo i jakże przekonująco wyjaśniła motywację tego wyróżnienia. Otóż dzielny zespół nagrodzony został za „przygotowanie w rekordowym tempie, pod presją czasu, oczekiwań społecznych i w trudnych warunkach formalnych, alternatywy dla upolitycznionych »Wiadomości« oraz za dążenie do stworzenia profesjonalnego, obiektywnego i wiarygodnego programu informacyjnego realizującego misję mediów publicznych”.
Szczególnie wzruszyły mnie te „oczekiwania społeczne”, podobnie jak zapewnienie organizatorów, że osoby nagrodzone wykazują się „ponadprzeciętną odwagą cywilną i twórczą”. Trafiony, zatopiony.
Nie wątpię także w ponadprzeciętność nagrodzonej tą samą nagrodą, tyle że w kategorii Osobowość Medialna Roku, Katarzyny Kasi, znanej ze słynącego z obiektywizmu TVN-owskiego „Szkła kontaktowego”, jak również z porażających swą błyskotliwością felietonów w rzetelnym do bólu „Newsweeku”.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.