W wielu z nich uczestniczą osoby określające się jako behawiorystki zwierzęce, zoopsycholożki, zoo-lingwistki lub po prostu aktywistki pro-zwierzęce. Żeńskie końcówki „zoospecjalizacji” naukowych nie są w tym wyliczeniu przypadkowe. Choć książkowy Doktor Doolitle i hollywoodzki „zaklinacz koni” byli reliktami „toksycznej męskości”, w czasach współczesnych przywilej rozumienia osobowości czworonogów przypada zazwyczaj w udziale paniom. Jedna z nich, Daria Siemion, przedstawiona jako „lingwistka, zoopsycholog, behawiorystka i trenerka psów” przeprowadziła na łamach portalu natemat.pl rozmowę z Adrianną Iwan „magister mikrobiologii, technik weterynarii, zoopsycholog”. Takie nagromadzenie naukowych specjalizacji zapowiada czytelnikom intelektualną przygodę, skromnie zatytułowaną „Suczka nie czuje potrzeby zostania mamą”
Pani Adrianna, będąca aktualnie studentką weterynarii, wgląd w psychikę bezdzietnych suczek z wdziękiem uzasadnia dobrą znajomością kobiet. Jej wiedza o psich uczuciach, choć podparta tytułem „magistra mikrobiologii”, zdaje się czerpać z bardzo osobistych doświadczeń.