Na 16 kwietnia przypada wspomnienie liturgiczne św. Bernadetty Soubirous z Lourdes. Jej życiorys rozciąga się pomiędzy niezwykłymi wydarzeniami, które uczyniły Lourdes sławnym miejscem pielgrzymek a pełnym pokory przyjęciem Bożego posłannictwa przez Świętą.
Bernadetta przyszła na świat 7 stycznia 1844 roku jaka najstarsza z córek młynarza z Lourdes. Prowadziła pobożne, acz proste życie, na co dzień zajmując się wypasem owiec – aż do momentu, gdy w wieku czternastu lat po raz pierwszy doświadczyła cudownego widzenia Matki Bożej.
Lourdes i potęga modlitwy różańcowej
Podobnie jak w późniejszych objawieniach w Fatimie, Najświętsza Maria Panna zwróciła uwagę na potęgę Różańca w intencji nawrócenia grzeszników. Święta była w krótkim czasie świadkiem aż osiemnastu objawień, które zostały oficjalnie potwierdzone przez miejscowego biskupa w 1862 roku, zaś w miejscu objawień powstało słynne do dziś sanktuarium.
Jaka była odpowiedź Bernadetty na te wydarzenia? Otóż moment cudownej obecności Matki Najświętszej w jej życiu zbiegł się z poważnym podupadnięciem na zdrowiu z powodu zapalenia płuc. Podczas choroby młoda dziewczyna postanowiła oddać się na służbę Bogu. Jakiś czas potem wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr od Miłości i Wychowania Chrześcijańskiego w Nevers.
Bernadetta wybiera klasztorne zacisze
Decyzja o wstąpieniu do zakonu miała jeszcze jeden istotny motyw. Wieść o objawieniach, które zyskały aprobatę kościelnej hierarchii, rozeszła się po świecie. Skromna dziewczyna z Lourdes, która doświadczyła tak wyjątkowej relacji z Matką Bożą, nie chciała nagle stanąć w centrum zainteresowania – uznała, że spełniła swoje zadanie, a sama postanowiła spędzić resztę życia w klasztornym zaciszu, na kontemplacji oraz modlitwie osobiście zaleconej jej przez Matkę Kościoła...
Resztę niedługiego życia – dodajmy. Bo ze względu na wątłe zdrowie i uciążliwą chorobę układu oddechowego odeszła do Pana w wieku 35 lat, cierpienia swych ostatnich lat ofiarowując za zbawienie bliźnich. Zmarła w opinii gorliwej służebnicy Bożej, a w poczet świętych zaliczył ją papież Pius XI w roku 1933.