Adam Chmielowski urodził się 20 sierpnia 1845 roku w Igołomii pod Krakowem. Podczas udziału w Powstaniu Styczniowym stracił nogę. We wrześniu 1863 roku został ranny w bitwie pod Mełchowem i dostał się do niewoli rosyjskiej. Tam amputowano mu nogę.
Przez krótki czas przebywał w więzieniu w Ołomuńcu, jednak dzięki interwencji rodziny, został zwolniony. Wyjechał do Paryża, gdzie rozpoczął studia malarskie. Wkrótce potem przeniósł się do Belgii, by studiować inżynierię. Powrócił jednak do malarstwa, które ukończył w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. W 1874 roku Adam Chmielowski powrócił do kraju. Zaczął szukać nowego ideału życia, a swoją sztukę opierał często na motywach religijnych. Obrazy o tematyce religijnej przyniosły zakonnikowi miano "polskiego Fra Angelico".
Ecce Homo
Jednym z ważnych dzieł autorstwa Adama Chmielowskiego jest nieukończony obraz pt. "Ecce Homo". Przedstawia on ubiczowanego Chrystusa. Prace nad nim Chmielowski rozpoczął w 1879 roku, a w 1904 podarował go arcybiskupowi większemu Lwowa obrządku greckokatolickiego Andrzejowi Szeptyckiemu. W 1941 roku abp Szeptycki oddał go do unickiego muzeum archidiecezjalnego, a 5 lat później obraz został oddany do magazynów Galerii Sztuki Ukraińskiej, jako bezużyteczny.
W latach 60. XX wieku rozpoczęto starania o jego odzyskanie. W Krakowie znaleziono obraz "Pejzaż nadmorski" Iwana Trusza i po latach wymieniono oba obrazy. W 1976 r. siostry albertynki w sprawie wymiany obrazów zwróciły się do radzieckiego Ministerstwa Kultury i Sztuki. Do wymiany doszło jednak dopiero 20 lipca 1978 roku. Trafił do klasztoru sióstr albertynek w Przemyślu. Następnego dnia został przewieziony do Domu Generalnego Zgromadzenia Sióstr Albertynek w Krakowie. Po konserwacji 17 czerwca 1985 "Ecce Homo" trafił do sanktuarium Brata Alberta w Krakowie. Obraz znajduje się w ołtarzu kościoła.
Adam Chmielowski staje się bratem Albertem
Duchowy zwrot w życiu Adama Chmielowskiego nastąpił w 1880 roku. Mężczyzna porzuca malarstwo i wstępuje do nowicjatu jezuitów, chcąc zostać bratem zakonnym. Po pół roku opuszcza nowicjat, cierpiąc na silną depresję. Po leczeniu we Lwowie przez jakiś czas przebywał na Podolu, gdzie mieszkał jego brat. Tam Adam Chmielowski zafascynował się duchowością św. Franciszka z Asyżu. Poznał III regułę zakonu i rozpoczął działalność tercjarską.
W 1884 roku przeniósł się do Krakowa. Sprzedał swoje obrazy, a za otrzymane pieniądze wspomagał ubogich. Pracownia malarska Chmielowskiego stała się przytułkiem dla biednych. W osobach bezdomnych i biednych Adam Chmielowski dostrzegał oblicze Chrystusa. Gdy poznał warunki życia ludzi w tzw. ogrzewalniach miejskich Krakowa, porzucił po raz kolejny swoja karierę i zajął się ogrzewalnią. Zamieszkał tam, by na stałe zajmować się ludźmi potrzebującymi. W 1887 roku Adam Chmielowski przyjął imię brat Albert, przywdziewając szary habit tercjarski. W 1888 roku złożył śluby na ręce kard. Albina Dunajewskiego.
"Być dobrym jak chleb"
W dniu ślubów brata Alberta rozpoczęło działalność Zgromadzenie Braci III Zakonu św. Franciszka Posługujących Ubogim. Zgromadzenie popularnie nazywane było "albertynami". Sprawowało ono pieczę nad ogrzewalnią dla mężczyzn w Krakowie. Rok później zgromadzenie brata Alberta zaopiekowało się również ogrzewalnią dla kobiet. Pomocnice brata Alberta dały zalążek "albertynkom". Kierowała nimi siostra Bernardyna Jabłońska.
Brat Albert słynął z surowej pokuty. Był człowiekiem rozmodlonym. Odznaczał się wyjątkową miłością bliźniego, z którym chciał dzielić los. Jego pragnieniem było przywrócić godność najuboższym. Pomimo kalectwa, które dotknęło go w młodym wieku, brat Albert zakładał przytuliska i sierocińce w wielu miejscach, chcąc pomóc jak największej liczbie osób. Za życia brata Alberta powstało 21 takich domów, gdzie potrzebujący otaczani byli opieką 40 braci i 120 sióstr.
Przykładem swojego życia brat Albert Chmielowski uczył swoich współbraci, że trzeba być "dobrym jak chleb". Zmarł w opinii świętości w Krakowie 25 grudnia 1916 roku. W 1983 roku został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II. Do grona świętych brat Albert został włączony 6 lat później.
Święty jest patronem zakonów albertynów i albertynek. Patronuje również artystom. Św. brat Albert jest głównym patronem diecezji sosnowieckiej, w której 17 czerwca przypada uroczystość patrona. W tym dniu w diecezji sosnowieckiej nie obowiązuje post od pokarmów mięsnych.
Czytaj też:
Piątek po Bożym Ciele. Czy w tym dniu obowiązuje post?