Ludzie ósmego dnia. Autostopem do Matki Teresy, Krzysztof Pałys OP
Dwóch zakonników w habitach, autostopowiczów w drodze do Macedonii, to niecodzienne zjawisko. Ta wyjątkowa podróż, która była szeroko komentowana, budziła zainteresowanie, zaskoczenie, a nawet krytykę. Dzięki dziennikowi podróży, jakim jest książka Ludzie ósmego dnia, możemy towarzyszyć Krzysztofowi Pałysowi OP i Maciejowi Chanace OP w ich wspomnieniach z niezwykłej drogi do św. Matki Teresy.
Ich podróż przypomina, że „Nie cel jest ważny, a droga”, „To podróż daje szczęście, a nie cel”. Właśnie to przesłanie wybrzmiewa w każdej historii z podróży pełnej ufności. W swojej relacji ocalili to, co łatwo ulatuje z pamięci, a jest ważne, bo pokazuje Boże działanie w codzienności.
Autostopowicze chcieli dotrzeć do Macedonii, do miejsca, w którym rozpoczęła się historia jednej z największych świętych XX wieku – Matki Teresy z Kalkuty. Trasę wyznaczyli sobie długopisem, zaledwie na kilka godzin przed wyjazdem. Wiedzieli, dokąd chcą dojechać i kiedy muszą wrócić do swoich klasztorów. Reszta była znakiem zapytania.
Link do Ludzie ósmego dnia. Autostopem do Matki Teresy, Krzysztof Pałys OP
Ogień z nieba. Dar kontemplacji, Anthony Lynn Lilles
Ogień z nieba stanowi wprowadzenie do chrześcijańskiej kontemplacji i mistycznej mądrości. To próba zajrzenia w bogatą, żywą tradycję duchowych mistrzów, świętych i męczenników. Święta Elżbieta od Trójcy Świętej uczyła, że gdy się modlimy, w głębi duszy spotykają się dwie otchłanie: ludzkiej nicości i Bożego miłosierdzia, które bardzo konkretnie przemienia nasze życie. Więziony przez komunistów wietnamski arcybiskup Nguyen Van Thuan modląc się, odkrył, że jedyne, co może i powinien robić, to kochać i przebaczać: tu i teraz, bo na nic innego nie ma wpływu. Człowiek – stworzony, aby wielbić Boga całym swym istnieniem – w modlitwie znaleźć może spełnienie i szczęście.
Pokorna modlitwa, ukazana w tej książce, przywołuje ogień z góry. Uczy życia zakorzenionego w modlitwie i zwiększania świadomości obecności Boga – najgłębszego celu modlitwy. Jak podkreśla autor, odbycie tej podróży jest niezbędne do osiągnięcia wyżyn świętości, do których zostaliśmy stworzeni. Ta książka w tym z pewnością pomaga.
W Ogień z nieba. Dar kontemplacji dziekan akademicki ze St. John's Seminary w Kalifornii pokazuje, jak w ramach katolickiej tradycji duchowości całe swoje życie poświęcić rozmowie ze Zmartwychwstałym Panem.
Link do Ogień z nieba. Dar kontemplacji, Anthony Lynn Lilles
Święci »psychologowie«, Isabelle Prêtre
Benedykt i Scholastyka, Klara z Asyżu, Elżbieta od Trójcy Świętej, Teresa z Lisieux, Franciszek Salezy – nie posągowi święci, ale opiekunowie i przyjaciele, którym Isabelle Prêtre zawdzięcza pokonanie wielu trudności i słabości. W czułych rozmowach dziękuje swoim świętym „psychologom” za życiowe drogowskazy. Wskazuje konkretne wątki, myśli i techniki, które prowadzą ją każdego dnia, sprawiając, że czuje się, jakby była na kozetce u najlepszych psychoanalityków.
Isabelle Pretre, będąc wykształconym filozofem i psychologiem, zabiera nas w bardzo osobistą podróż po wątpliwościach swojego życia i udowadnia, jak wiele nauczyła się od prezentowanych świętych. Nazywa ich psychologami, chociaż żaden z nich nie posiadał takiego wykształcenia. Wielokrotnie przekonujemy się, na kartach tej książki, że chociaż nie posiadali oni tytułu magistra w tej dziedzinie, to byli mistrzami w rozpoznawaniu zawiłości ludzkiej psychiki. Nie zostaliby nimi bez zawierzenia Panu. I właśnie to ich zawierzenie, świadomość nieustannej obecności Boga, Jego miłości oraz potrzeba stanięcia przed sobą w prawdzie są wielokrotnie lekiem na bolączki współczesnego świata.
Autorka opisuje okoliczności zapoznania się z duchowością wybranych świętych i to, w jaki sposób wpłynęli oni pozytywnie na jej życie – tj., które elementy duchowości pomogły jej poradzić sobie z konkretnymi z problemami, jak: niepokój, smutek, rozpacz, egzaltacja, niepewność swego powołania i miejsca w życiu, poczucie wewnętrznego rozdarcia.
Zwraca się do nich po imieniu, czasami nadając im czułe zdrobnienia świadczące o głębokiej zażyłości.
Link do Święci »psychologowie«, Isabelle Prêtre
Dzieła wszystkie Tomasza z Akwinu. Mniejsze kwestie dyskutowane, t. 32, św. Tomasz z Akwinu
Mniejsze kwestie dyskutowane zawierają trzy dzieła św. Tomasza z Akwinu: Kwestie dyskutowane o duszy, Kwestię dyskutowaną o stworzeniach duchowych oraz Kwestię dyskutowaną o zjednoczeniu Słowa wcielonego.
Najbardziej znane dzieło Akwinaty, Summę teologii, porównuje się czasem do gotyckiej katedry z jej starannie przemyślaną strukturą. Kwestie zamieszczone w tym tomie można uznać – jak pisze we wprowadzeniu Janusz Pyda OP – za prace przygotowawcze w warsztacie architekta, który „przed zastosowaniem konkretnych rozwiązań czy pomysłów na placu budowy musi je dokładnie przeliczyć, szczegółowo rozrysować i wykonać staranny ich model”.
„Kwestie dyskutowane” (quaestiones disputatae) były w średniowieczu formą prowadzenia zajęć uniwersyteckich, a także niezależnym od nich gatunkiem pisarstwa naukowego. Jako forma zajęć polegały na rozbudowanej debacie na zaproponowany temat, opracowanej następnie i skonkludowanej przez „mistrza” odpowiedzialnego za całość. Były to niekiedy jakby „turnieje teologów”. To właśnie opracowanie i rozstrzygnięcie takich dyskusji przez św. Tomasza utrwalone zostało w formie pisemnej.
Kwestie dyskutowane o duszy i Kwestia dyskutowana o stworzeniach duchowych stanowią wykład Tomaszowej filozofii stworzeń duchowych (uzupełniając się wzajemnie, a niekiedy powtarzając niektóre zagadnienia). Powstały w Rzymie w latach 1265-1268, gdy św. Tomasz miał około czterdziestu lat.
Trzecim dziełem zawartym w 32 tomie jest Kwestia dyskutowana o zjednoczeniu Słowa wcielonego. Powstała ona prawdopodobnie w 1272 roku i stanowi przykład „chrystologii filozoficznej”, będąc analizą tajemnicy wcielenia Chrystusa z użyciem narzędzi filozoficznych.
Link do Dzieła wszystkie Tomasza z Akwinu. Mniejsze kwestie dyskutowane, t. 32, św. Tomasz z Akwinu