"W kontekście COVID-19 strach przed chorobą wiązał się z zachowaniami ochronnymi silniej niż jakakolwiek inna zmienna, nawet postrzegane przez daną osobę własne ryzyko czy preferencje polityczne" – oświadczyła prof. Marie Helweg-Larsen z Dickinson College, autorka publikacji, która ukazała się na łamach magazynu "Psychology and Health".
Martwienie się i ryzyko
"Martwienie się i przekonanie o własnym ryzyku z pewnością są skorelowane, ale nie odgrywają tej samej roli w podejmowanych przez ludzi środkach ostrożności. Nasza analiza pokazuje, że martwienie się w rozumieniu emocjonalnej reakcji jest silniejsze. To interesujące w czasie, kiedy dysponujemy tak dużą ilością informacji o osobistym ryzyku, np. mówiącej o zachorowaniach w najbliższym otoczeniu" – przekazała specjalistka, cytowana w sobotę przez Polską Agencję Prasową (PAP).
Zespół badawczy w odstępie dwóch tygodni przeprowadził dwie ankiety wśród ponad 700 ochotników na początku pandemii, w kwietniu 2020 roku. Badacze pytali m.in. właśnie o martwienie się, poczucie własnego ryzyka i o zachowania zmniejszające zagrożenie, takie jak utrzymanie dystansu społecznego, mycie rąk czy noszenie masek. Odpowiedzi odnieśli do lokalnych informacji na temat liczby zachorowań. Jak się okazało, ludzie, którzy przeszacowywali liczbę zachorowań w okolicy bardziej martwili się epidemią i częściej podejmowali kroki, aby się chronić. Największe znaczenie miało jednak martwienie się. Zdaniem badaczy, można to wykorzystać przy tworzeniu przekazów dla ludności. Trzeba to jednak robić w mądry sposób – podkreślono.
"To kluczowe, aby decydenci nie wywoływali więcej martwienia się COVID-19, ale wykorzystali już istniejące zmartwienia ludzi, aby zachęcić ich do podejmowania działań" – oznajmiła prof. Helweg-Larsen.
Czytaj też:
Surowy lockdown w Szanghaju. Nowe przypadki COVID-19Czytaj też:
Ponad dwa miliony osób z objawami COVID-19. Niepokojące dane z Korei Północnej