Senatorowie zaproponowali doprecyzowanie przepisów o wakacjach kredytowych w taki sposób, by z ustawy wynikało, że prawem tym objęte są wszystkie umowy o kredyt hipoteczny na cele mieszkaniowe spełniające wymogi ustawy o kredycie hipotecznym, także te, które zawarte zostały jeszcze przed wejściem w życie ustawy o kredycie hipotecznym w 2017 r.
Biuro Legislacyjne Senatu o poprawkach do projektu
Biuro Legislacyjne Senatu zwróciło uwagę na bardzo szeroki zakres spraw uregulowanych w tej ustawie – od finansowania społecznościowego, przez przepisy dotyczące tzw. wakacji kredytowych, funkcjonowania Funduszu Wsparcia Kredytobiorców, po zapisy dotyczące wprowadzenia zamiennika WIBOR i przedłużenia okresu obowiązywania tzw. tarczy antyinflacyjnej.
W ocenie Biura Legislacyjnego, zakres poprawek wprowadzanych na etapie prac sejmowych może budzić zastrzeżenia natury konstytucyjnej.
Większość poprawek proponowanych przez senacką komisję ma charakter redakcyjno-legislacyjny i doprecyzowujący.
Co zawiera projekt?
Ustawa o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych i pomocy kredytobiorcom wprowadza wakacje kredytowe – możliwość zawieszenia spłaty rat kredytów hipotecznych na 8 miesięcy: w 2022 i 2023 r. Kredytobiorcy mogliby z nich skorzystać w dowolnych dwóch miesiącach trzeciego i czwartego kwartału bieżącego roku oraz po jednym miesiącu w każdym z kwartałów 2023 roku.
Wakacje kredytowe mają dotyczyć zarówno części kapitałowej, jak i odsetkowej raty. Termin na spłatę zostanie przesunięty bez dodatkowych odsetek. Rozwiązanie będzie dostępne dla jednego kredytu wszystkich kredytobiorców, którzy mają kredyty w polskich złotych.
Jak podano w ocenie skutków regulacji (OSR), wartość wsparcia oceniana jest na ok. 4 mld zł. Z analiz Narodowego Banku Polskiego (NBP) wynika, że koszt wakacji kredytowych może sięgać ok. 20 mld zł. Według szacunków Związku Banków Polskich (ZBP), przy założeniu, że z tego rozwiązania skorzysta 80 proc. uprawnionych łączny koszt dla banków osiągnąłby poziom 13,1-16,4 mld zł w 2022 roku oraz 21,3-27,9 mld zł w okresie 2022-2023.
Zastąpienie WIBOR innym wskaźnikiem
Ustawa zawiera także zapis, dotyczący zastąpienia WIBOR innym wskaźnikiem, który ma obniżyć wysokość rat kredytowych. Proces wyznaczenia zamiennika za WIBOR zostanie uregulowany ustawowo.
Procedura wyznaczenia zamiennika, po wystąpieniu zdarzenia uruchamiającego, określonego w unijnym rozporządzeniu BMR, będzie inicjowana przez Komisję Nadzoru Finansowego. Po wypracowaniu danego rozwiązania minister właściwy do spraw instytucji finansowych będzie mógł określić zamiennik w drodze rozporządzenia.
Jeżeli jednak nie uda się doprowadzić do wyznaczenia zamiennika, wówczas ustawodawca przewidział możliwość wyznaczenia zamiennika za WIBOR na podstawie stawki POLONIA. Dzięki zastąpieniu WIBOR innym wskaźnikiem kredytobiorcy mieliby zaoszczędzić ok. 1 mld zł rocznie.
Dzięki proponowanym zmianom Fundusz Wsparcia Kredytobiorców zostanie zasilony dodatkowymi środkami w wysokości 1,4 mld zł. Wsparcie z Funduszu może wynosić do 2 tys. zł i może być wypłacana przez 36 miesięcy. Spłata pożyczki ma rozpoczynać się po dwóch latach od ostatniej wypłaty – w 144 równych i nieoprocentowanych ratach. Część pożyczki będzie mogła zostać umorzona. Warunkiem umorzenia jest terminowa spłata 100 pierwszych rat.
Czytaj też:
Nasze raty od naszego długu, czyli strach się baćCzytaj też:
Nowe dane GUS. Spowolnienie wzrostu PKB