Alfons Maria Liguori urodził się pod koniec XVII wieku. Pochodził z zamożnej, szlacheckiej rodziny. Dwa dni po narodzinach został ochrzczony. Jako dziecko wykazywał duże zdolności i chęć do nauki. Po ukończeniu szkoły podstawowej, w wieku 12 lat rozpoczął studia prawnicze na uniwersytecie w Neapolu, a 5 lat później był już doktorem prawa.
Niezrealizowane małżeństwo i droga kapłańska św. Alfonsa
Ojciec Alfonsa planował dla niego małżeństwo z Teresiną, córką księcia. Ta jednak wybrała drogę zakonną. Po wstąpieniu do zakonu, w krótkim czasie zmarła. Alfons zaś w 1723 roku zrezygnował z praktyki adwokackiej i rozpoczął studia teologiczne. Po 4 latach przyjął święcenia kapłańskie.
Alfons marzył o tym, by wstąpić do zakonu. Nie mógł się jednak zdecydować, do jakiego. Oddał się pracy apostolskiej wśród młodzieży rzemieślniczej i robotniczej. Po 3 latach, które były czasem ciężkiej pracy, udał się do Amalfi, gdzie postanowił wypocząć. Nie zrezygnował jednak całkowicie z pracy.
W Amalfi Alfons Liguori spotkał Siostry Nawiedzenia, które zostały przez niego przekształcone w Kongregację Zbawiciela – zakon kontemplacyjny, który w przyszłości zostanie żeńską gałęzią redemptorystów. Przebywając na wypoczynku w górach, Alfons zwrócił uwagę, że górale nie mają wystarczającej opieki duszpasterskiej. Postanowił więc założyć zgromadzenie męskie – "Najświętszego Odkupiciela", czyli znani dziś redemptoryści. Choć zakon redemptorystów powstał w 1732 roku, to zatwierdzenie reguły nastąpiło dopiero w 1749 roku przez papieża Benedykta XIV.
Surowe życie i ciężka praca
W 1762 r. Alfons został mianowany biskupem-ordynariuszem w miasteczku S. Agata dei Goti. Miał 66 lat, mimo to nie obawiał się ciężkiej pracy. Jako biskup wizytował, przemawiał, spowiadał, zagrzewał kapłanów do gorliwej służby Bogu i ludziom. Prowadził skromne życie, dzięki czemu zaoszczędzone pieniądze przekazywał ubogim i potrzebującym. Jako biskup, prowadził jeszcze bardziej surowy tryb życia. Alfons uważał, że musi pokutować także za swoich wiernych.
Po 13 latach poprosił papieża o zwolnienie z obowiązków biskupich. Przyczyniły się do tego wiek, surowy tryb życia, zmęczenie i choroby. Alfons cierpiał na reumatyzm i skrzywienie kręgosłupa. Ostatnie lata życia spędził pochylony do ziemi, a potem przykuty do fotela. Doszły do tego cierpienia duchowe, które Alfons znosił w cichości.
Alfons Liguori zmarł 1 sierpnia 1787 r. mając 91 lat. Niecałe 10 lat później rozpoczął się jego proces kanoniczny. W 1807 roku ogłoszono dekret o heroiczności cnót Alfonsa. Papież Pius VII beatyfikował go w 1816 roku, a Grzegorz XVI w 1839 roku dokonał jego kanonizacji. W 1871 roku papież Pius IX ogłosił św. Alfonsa de Liguori doktorem Kościoła.
Czytaj też:
80. rocznica Powstania Warszawskiego. Godzina "W". Kto dał sygnał do ataku?Czytaj też:
Była gwiazda TVP nie odpuszcza ws. Powstańców. "Sam sobie zazdroszczę"