Poruszona mapa. Wyobraźnia geograficzno-kulturowa polskiej literatury przełomu XX i XXI wieku” to książka przedziwna. Połączenie wysokich naukowych kompetencji i rzeczywiście błyskotliwych pomysłów interpretacyjnych z rozbrajającą, żenująco zideologizowaną wizją świata. Jakże wielu naukowców zapada na podobną chorobę! Na ołtarzu zaangażowania poświęcają swój zmysł analityczny, a obiektywną, czynioną nierzadko z chirurgiczną precyzją wiwisekcję deformują ideologiczną stronniczością.
Gdyby prof. Przemysław Czapliński poprzestał na – zajmującej prawie połowę książki – części poświęconej Rosji, otrzymalibyśmy elektryzujący, lekko tylko zdeformowany ideologicznymi predylekcjami autora, przykład analizy literackiego obrazu wielkiego sąsiada. Czapliński jest czujny, doskonale pokazuje, jak poczynając od „Imperium” Kapuścińskiego, nasza opowieść o Rosji jest zarazem prezentacją Polski wobec zachodniego odbiorcy, jak poprawiać ma ona nasze samopoczucie i lokować w Europie. Wnikliwie punktuje elementy narracji orientalizującej, w której oczywiście Polak-obserwator występuje jako racjonalny reprezentant Zachodu.
© ℗
Materiał chroniony prawem autorskim.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.