Cuda, których dokonał Jezus
Jezus Chrystus żył na Ziemi 33 lata. Ostatnie 3 lata przed Jego Męką i Śmiercią określane są jako lata publicznej działalności. To właśnie w tym czasie, Jezus dokonywał czynów nadprzyrodzonych, nazywanych cudami. Wśród nich były m.in. uzdrowienia, oczyszczenia, uwolnienia, rozmnożenie chleba czy też pierwszy cud jakiego dokonał publicznie – przemienienie wody w wino na weselu w Kanie Galilejskiej.
Cuda Jezusa zostały opisane w Ewangeliach. A jak podkreśla św. Jan Ewangelista – opisane zostały jedynie niektóre z nich, ponieważ było ich bardzo dużo. W teologii chrześcijańskiej dzieli się je na cztery główne kategorie: uzdrowienia fizyczne, uwolnienia od złych duchów, cuda nad naturą oraz wskrzeszenia umarłych.
Innym podziałem cudów Jezusa, bardziej uproszczonym, jest podział na cuda dotyczące ludzi i te dotyczące natury. W przypadku ludzi były to zazwyczaj uzdrowienia, które można z kolei podzielić na uzdrowienia fizyczne, czyli z różnych chorób, uwolnienia od złych duchów, czyli egzorcyzmy oraz wskrzeszenia umarłych. Szczególnym rodzajem cudów są te dotyczące osoby samego Jezusa Chrystusa. To przemienienie na górze Tabor oraz "Cud cudów", czyli Zmartwychwstanie Chrystusa. Ze Zmartwychwstaniem wiąże się z kolei wiele cudów dotyczących objawień Jezusa uczniom i apostołom. Często w tym samym czasie.
Znaczenie cudów Jezusa
Opis cudów dokonanych przez Jezusa w Piśmie Świętym ma oznaczać bliskie nadejście Królestwa Bożego. Każdy Ewangelista, relacjonując działania Jezusa skupia uwagę na czymś innym. Oczywiście pod względem teologicznym.
Św. Marek poprzez opis cudów wskazuje przede wszystkim na to, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym. Dodatkowo, relacje z cudów uwidaczniają tajemnicę mesjańską. Św. Marek w swoich opisach często dodaje słowa Jezusa, aby nikomu nie mówić, o tym, że to On jest Mesjaszem, oczekiwanym na Ziemi. Św. Mateusz uwypukla miłosierdzie Jezusa względem ludzi. I w tym kontekście ukazuje właśnie cuda przez niego dokonywane – jako dowód miłosierdzia.
Ewangelista Łukasz opisuje cuda jako dowód na zbawcze posłannictwo Chrystusa. Co ciekawe, św. Łukasz w swoich relacjach podkreśla rolę wiary w dostrzeżeniu i doświadczeniu cudów, które Jezus dokonywał. Z kolei św. Jan poprzez opis cudów ukazuje chwałę Jezusa jako umiłowanego Syna Bożego. Relacja Jana Ewangelisty ma prowadzić czytelnika do wiary w boskość Chrystusa oraz Jego mesjańską misję.
Co ważne, cuda zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie nie były uważane za sprzeczne z prawami natury. Wskazywały na możliwości natury, która jest rządzona przez samego Boga. Dlatego ludzie, żyjący w czasach Chrystusa nie dziwili się "jak to możliwe", ale zastanawiali się nad sensem dokonanych cudów. Abp Stanisław Gądecki na łamach "Przewodnika katolickiego" zwraca uwagę, że "celem nadzwyczajnych interwencji Boga jest zawsze chęć powiedzenia czegoś, udzielenia przestrogi albo zawiadomienia, słowem: objawienia boskiego zamiaru. Cud spełnia rolę palca wskazującego na Boga, ukazującego Jego moc i wolę, jest Słowem Bożym w czynie".
Warto zaznaczyć, że celem Jezusa nie było wzbudzenie czyjegoś podziwu poprzez dokonanie cudu. Nie chciał On popisywać się "swoją mocą". Każdy znak, którego dokonał, miał zwrócić ludzi ku Bogu, ku życiu wiecznemu i Królestwu, które nadchodzi. Św. Jan w swojej Ewangelii zapisał słowa Jezusa, który powiedział: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb do sytości. Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki" (J 6, 26-27). Celem Jezusa było, by przez Jego cuda ludzie wielbili wielkość i dobroć Boga.
Cuda Jezusa na kartach Ewangelii
Łącznie we wszystkich Ewangeliach, które wchodzą do kanonu Pisma Świętego znajdujemy opis 37 cudów dokonanych przez Jezusa, Jego Zmartwychwstanie oraz opisy objawień po Jego Zmartwychwstaniu. Niektóre cuda znajdują się jedynie w Ewangeliach Synoptycznych, czyli u św. Mateusza, Marka i Łukasza. Niektóre opisy są przekazane z kolei tylko przez św. Jana.
Najbardziej charakterystyczne cuda dokonane przez Jezusa Chrystusa to niewątpliwie: przemiana wody w wino w Kanie Galilejskiej (Ewangelia wg św. Jana), uzdrowienia, np. teściowej Piotra, trędowatego czy paralityka spuszczonego z dachu, obfity połów ryb (Ewangelia wg św. Łukasza), uciszenie burzy na jeziorze (ewangelie synoptyczne), rozmnożenie chleba (wszystkie ewangelie), Przemienienie Pańskie (ewangelie synoptyczne), czy wskrzeszenie Łazarza (Ewangelia wg św. Jana).
Jednak opisy cudów zdziałanych przez Jezusa można znaleźć również w apokryfach. Najwięcej takich opisów znajduje się w Ewangelii Dzieciństwa Tomasza: ujarzmienie wody, ożywienie ptaszków zrobionych z gliny, wskrzeszenie Zenona, uzdrowienie drwala (jego stopy), utrzymanie wody w płaszczu, cudowny zasiew, naciągnięcie kawałka drewna, wskrzeszenie nauczyciela, uzdrowienie Jakuba, wskrzeszenie dziecka oraz wskrzeszenie mężczyzny.
W Tajemnej Ewangelii Marka znajdujemy z kolei opis wskrzeszenia bogatego młodzieńca, a w Protoewangelii Jakuba relację z cudownych narodzin z Dziewicy.
Czytaj też:
Chrześcijaństwo równa się męczeństwo? Sytuacja chrześcijan w JaponiiCzytaj też:
Kolejna próba rzucania cienia