Niedziela Wielkanocna kończy okres Wielkiego Postu i poprzedzający ją Wielki Tydzień. Zmartwychwstanie Chrystusa jest symbolem zwycięstwa Boga nad grzechem i śmiercią.
Procesja i msza rezurekcyjna
Świętowanie tego dnia rozpoczyna już sobotnia liturgia Wigilii Paschalnej, która jest zapowiedzią radosnej nowiny o zmartwychwstaniu Jezusa.
W części kościołów, to właśnie bezpośrednio po sobotniej liturgia Wigilii Paschalnej, jeszcze w nocy, odbywa się procesja i msza rezurekcyjna – które mają przypominać o zmartwychwstaniu Jezusa. Tradycyjnie procesja i msza odbywają się jednak w niedzielę rano i towarzyszy im głośne bicie dzwonów oraz śpiewy – wierni trzykrotnie okrążą kościół, radując się ze zwycięstwa Jezusa nad śmiercią i powtarzając symboliczne pozdrowienie „Chrystus zmartwychwstał – Zmartwychwstał prawdziwie. Alleluja!”.
Według historycznych źródeł pierwsza msza święta rezurekcyjna miała miejsce w X wieku w Augsburgu w Niemczech. W Polsce obrzęd został spopularyzowany prawdopodobnie w drugiej połowie XII wieku.
Wspólne świętowanie
Niedziela Wielkanocna to również okazja do spotkań z bliskimi, wspólnego zjedzenia uroczystego śniadania, a wcześniej złożenia sobie życzeń i podzielenia się święconką. Jest to też część Oktawy Wielkanocnej, która rozpoczyna się od Wigilii Paschalnej w Wielką Sobotę, a kończy się w niedzielę Bożego Miłosierdzia. Ten trwający osiem dni okres to czas świętowania Zmartwychwstania Pańskiego, który w Kościele traktuje się jak jeden dzień, a co za tym idzie – jak jedną uroczystość. W tym czasie nie obowiązują dodatkowe święta ani wspomnienia i nie obowiązuje post (także w piątek).
Od Wielkanocy oblicza się kalendarz najważniejszych świąt kościelnych, jak – Wniebowstąpienie czy Zesłanie Ducha Świętego.
Dniem wolnym od pracy i tradycyjnie spędzanym z rodziną jest też Poniedziałek Wielkanocny.