Którzy z sowieckich dyktatorów byli zamiłowanymi palaczami? W jaki sposób poszczególne marki papierosów stanowiły wyznacznik społecznej pozycji w „przodującym ustroju”?
I dlaczego wilk ścigający przemiłego zajączka w popularnej sowieckiej bajce dla dzieci miał zawsze kiepa w kącie paszczy? Kwestia papierosowo-tytoniowa to dobry klucz do analizy komunistycznego eksperymentu.
W przedrewolucyjnej Rosji tytoń bardzo długo palono niemal wyłącznie w fajkach. Od połowy XIX w. na zasadzie nowinki w dużych miastach zaczęły pojawiać się papierosy. Początkowo ich odbiorcami byli tylko ludzie wykształceni, którzy bywali w świecie, którzy zauważyli, że moda na wąskie rurki wypełnione tytoniem pojawiła się wcześniej we Francji, w Stanach Zjednoczonych czy w Niemczech.
Źródło: DoRzeczy.pl
© ℗
Materiał chroniony prawem autorskim.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.