Chwała i hańba pod Martynowem

Chwała i hańba pod Martynowem

Dodano: 
Jacek Komuda
Jacek Komuda Źródło: PAP / Grzegorz Michałowski
Przewodnik turystyczny po I Rzeczypospolitej II Martynów Nowy nad Dniestrem (leżący na Ukrainie między Haliczem i Żurawnem) to miejsce zarówno chwały, jak i porażki wojsk Rzeczypospolitej.

20 czerwca 1624 r. hetman Stanisław Koniecpolski rozbił tutaj ordę tatarską Kantymira, zwanego „Krwawym Mieczem”, okrutnego wroga i prześladowcy Polaków, który wielokrotnie najeżdżał południowo-wschodnie tereny Rzeczypospolitej. 5 czerwca Orda Nohajska weszła na Pokucie, ruszyła na północny zachód, przeszła Dniestr pod Haliczem i zwodząc wojska koronne, poszła na Przemyśl, gdzie 9 czerwca rozłożyła się koszem koło Medyki. Najazd tatarski dotknął tereny dzisiejszego województwa podkarpackiego. Koniecpolski nie ścigał Tatarów – zaczaił się na nich nad Dniestrem, chcąc dopaść główny obciążony jasyrem i łupami kosz w czasie odwrotu. Urządził zasadzkę w pobliżu Martynowa.

Artykuł został opublikowany w 6/2024 wydaniu tygodnika Do Rzeczy.

Autor: Jacek Komuda
Czytaj także