4. Niedziela Adwentu
Ewangelia według świętego Mateusza 1,20-21
Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów”.
Rozmowa Stasia z Panem Jezusem o tym, jak zamieszkał On na ziemi.
– Ukochany Jezu, czemu Ty stałeś się malutkim dzieckiem?
– Postanowiłem przyjść na ziemię, bo was ukochałem. Dlatego stałem się niemowlęciem. Pragnąłem, aby ludzie odzyskali szczęście, które utracili w raju. Pamiętasz, co się wtedy stało?
– Wąż skusił Ewę do grzechu.
– Ludzie nie posłuchali Boga. Zgrzeszyli. Stali się bardzo, bardzo nieszczęśliwi. Nie mogli już niczego sami naprawić.
– Ale byli niemądrzy, że nie posłuchali Boga.
– Mój Ojciec nie przestał jednak kochać ludzi. Widział, jak bardzo cierpieli teraz z powodu zła. Ulitował się nad nimi. Obiecał im zesłać z nieba Zbawiciela. Zechciał dać Mnie, swojego jedynego Syna, abym uratował ludzi od grzechu i piekła.
– I dlatego przyszedłeś na ziemię?
– Tak, moje dziecko, dlatego przyszedłem na ziemię. Ludzie długo czekali na Mnie. Po wielu, wielu latach oczekiwania, wypełniły się słowa proroka: „Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna”. Duch Święty sprawił, że zamieszkałem pod sercem Maryi.
– A nie mogłeś, Jezu, przyjść na ziemię jako dorosły człowiek?
– Jestem Bogiem i stałem się jednocześnie człowiekiem, bo chciałem być do was podobny. Tak jak każdy człowiek, najpierw wzrastałem przez dziewięć miesięcy pod sercem mojej Mamy – Maryi, aby później narodzić się jako niemowlę.
– I chciałeś mieszkać z nami na ziemi?
– Tak bardzo kocham ludzi, że moim szczęściem było zamieszkać wśród was. Podobnie jak ty przyszedłeś na świat w rodzinie, tak i Ja chciałem się narodzić w rodzinie.
– Twoją Mamą była Maryja, ale Twój Tata mieszkał przecież w niebie. A na ziemi kto był Twoim tatą?
– Moim opiekunem na ziemi był święty Józef. On nie rozumiał, dlaczego jego żona oczekiwała dziecka, zanim zamieszkała razem z nim. W czasie, kiedy Józef spał, anioł wyjaśnił mu to. Usłyszał: „Nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki”. Anioł powiedział mu także, że Maryja porodzi Syna, któremu nada imię Jezus. Józef uwierzył słowom anioła. Zrobił tak jak mu powiedział. Wziął Maryję do siebie. Została jego żoną.
– I Ty się później urodziłeś…
– Urodziłem się w rodzinie Maryi i Józefa. Nazywałem Maryję mamą a Józefa tatą, bo przyjął Mnie jako swego syna. Zapragnąłem przyjść na świat dla ciebie i dla każdego człowieka, aby was wybawić od zła i dać wam życie wieczne w moim królestwie.
Kiedy nadszedł czas, Bóg zesłał swojego Syna na ziemię. Duch Święty sprawił, że zamieszkał On w Maryi. Była Jego Mamą. Opiekunem Jezusa był Józef, którego Jezus nazywał Tatą. Poproś go dziś: Święty Józefie, pomóż nam przygotować się na narodziny Jezusa i przyjąć Go do siebie.
Czytaj też:
Ewangelia dla dzieci. Rozmowy z Jezusem na każdą niedzielę roku. I Niedziela AdwentuCzytaj też:
Ewangelia dla dzieci. Rozmowy z Jezusem na każdą niedzielę roku. II Niedziela AdwentuCzytaj też:
Ewangelia dla dzieci. Rozmowy z Jezusem na każdą niedzielę roku. III Niedziela Adwentu