Uroczystość św. Apostołów Piotra i Pawła obchodzona jest w całym Kościele powszechnym. To dzień wspomnienia największych z Apostołów – dwóch filarów, na których został zbudowany Kościół katolicki. Dwóch, ale całkowicie różnych. Przyjrzyjmy się sylwetkom św. Piotra i Pawła, towarzyszącym Jezusowi podczas jego ziemskiego życia.
"Tyś jesteś Skała i na tej Skale zbuduję mój Kościół". Kim był św. Piotr?
Jezus wybrał Piotra, aby sprawował prymat w Kościele. Pierwotnie Piotr nosił imię Szymon. Pochodził z Betsaidy nad Jeziorem Galilejskim i był rybakiem. W chwili powołania Jezus nadał Szymonowi imię Piotr, co w tłumaczeniu oznacza "Skała". Jezus zapytał uczniów, za kogo go uważają. Szymon nie bał się wówczas wyznać wiary, że Jezus jest zapowiadanym Mesjaszem: Ty jesteś Mesjasz, syn Boga Żywego (Mt 16, 16). Wiara Szymona została wtedy nagrodzona. Jezus dał mu pod opiekę cały Kościół: Ty jesteś Piotr, Skała, i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie (Mt 16, 18-19).
Mimo, że podczas Męki Chrystusa Piotr trzykrotnie zaparł się swojego Pana, to jednak Piotr miał szczególną pozycję wśród Apostołów. To On często wypowiada się często w imieniu wszystkich dwunastu. Pismo św. zawiera również zwroty "Piotr i Apostołowie", co jest podkreśleniem jego roli. Piotr jest świadkiem największych cudów, to on jako pierwszy z Apostołów udaje się do Grobu Zmartwychwstałego Chrystusa i zastaje go pustym. To właśnie Piotr usłyszy po Zmartwychwstaniu Jezusa słowa "Paś baranki moje".
Piotr prowadził działalność misyjną w Samarii, Liddzie, Jaffie, Cezarei Nadmorskiej. Później wędrował do Antiochii, następnie do Azji Mniejszej, a potem do Rzymu. Tam założył gminę chrześcijańską i był jej pierwszym biskupem. Podczas prześladowań za panowania cesarza Nerona Piotra aresztowano. Apostoł poniósł śmierć męczeńską prawdopodobnie ok. 64 r. Ukrzyżowano go głową w dół, na jego prośbę. Piotr był zdania, że nie jest godzien umrzeć taką śmiercią jak Chrystus. W miejscu, gdzie znajdował się grób Piotra Apostoła za czasów Konstantyna Wielkiego wzniesiono kościół, który po przebudowach ostatecznie został przekształcony w obecną Bazylikę św. Piotra. Apostoł Napisał 2 listy apostolskie, które weszły do kanonu Nowego Testamentu.
Szaweł, który stał się świętym Pawłem – Apostoł Narodów
Szaweł urodził się w Tarsie między 5 a 10 rokiem po Chrystusie. Z pochodzenia był Żydem, ale posiadał także rzymskie obywatelstwo. Był uczniem jednego z najwybitniejszych nauczycieli żydowskich – Gamaliela. Jako faryzeusz, zacięcie walczył z Kościołem. Uważał chrześcijan za odstępców i odszczepieńców. Dlatego z pełną satysfakcją asystował przy męczeńskiej śmierci św. Szczepana.
Ok. 35 r. Szaweł nawrócił się w drodze do Damaszku. Został powalony na ziemię, a wtedy ukazał mu się Jezus i zapytał: Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz? Jezus objawił mu, że jest w błędzie, a nauka, którą on tak zaciekle zwalczał, jest tą prawdziwą. Po cudownym nawróceniu Szaweł został ochrzczony przez Ananiasza, któremu Chrystus polecił to w widzeniu (Dz 9, 10-18). Przyjął imię Paweł. Trzy lata przebywał w Damaszku. Odbywał też podróże misyjne. Dotarł m.in. do Grecji i do Azji Mniejszej, gdzie nauczał pogan. Św. Paweł pozostawił po sobie 13 listów, które należą do kanonu Pisma św. Jest nazywany Apostołem Narodów.
Wiara w Chrystusa była powodem wielu niebezpieczeństw w jego życiu. W 60r. został aresztowany. Na krótko został zwolniony z aresztu, po czym w 67 r. znów go aresztowano. Poniósł wtedy śmierć męczeńską. Jako obywatel rzymski nie był torturowany. Ścięto go mieczem. Po 330 roku Konstantyn Wielki wniósł świątynię na miejscu męczeństwa św. Pawła. Nosi nazwę Bazylika św. Pawła za Murami, ponieważ znajduje się ona poza murami starożytnego Rzymu.
Dlaczego uroczystość obu Apostołów jest w tym samym dniu?
Kościół umieścił w jednym dniu Apostołów Piotra i Pawła, nie dlatego aby zrównać Apostoła Narodów z prymatem piotrowym. Chodzi o to, by podkreślić, że obaj Apostołowie, choć różni, byli współzałożycielami gminy chrześcijańskiej w Rzymie, a także że obaj w tym samym mieście oddali dla Chrystusa swoje życie.
Początkowo uważano również, że zarówno św. Piotr, jak i św. Paweł ponieśli śmierć tego samego dnia – 29 czerwca. Już w III wieku, wspomnienie obu Apostołów obchodzono jednego dnia. Dziś teoria o jednym dniu śmierci uważana jest za mylną. Inny pogląd mówi, że 29 czerwca miało miejsce przeniesienie relikwii obu Apostołów do katakumb Kaliksta podczas prześladowań za cesarza Waleriana w celu schowania ich i uchronienia przed zniszczeniem.
"Św. Piotr i Paweł świadkami jedności"
W jednym ze swoich kazań w dniu 29 czerwca św. Augustyn wyjaśnił znaczenie uroczystości św. Apostołów Piotra i Pawła: Dzisiaj jest dla nas święty dzień, ponieważ obchodzimy w nim męczeństwo świętych apostołów Piotra i Pawła… Jest tak, że obaj byli w rzeczywistości jednym, mimo że byli umęczeni w różnych dniach.
Św. Piotr i św. Paweł nie bez powodu nazywani są filarami Kościoła. Św. Augustyn zauważa, że to na nich spoczywa "ciężar" Kościoła, a bez jednego z nich, cała konstrukcja by się zawaliła. Jedność Kościoła została przypieczętowana krwią męczeństwa. Na początku Krwią Jezusa Chrystusa, który chciał dzielić swoją Ofiarę miłości z człowiekiem. Piotr jako Skała podtrzymuje Mistyczne Ciało Chrystusa – Kościół. Za nim każdy Papież, następca Piotra i wikariusz Chrystusa na ziemi jest fundamentem jedności, zarówno biskupów, jak i rzeszy wiernych na całym świecie. Stąd też, 29 czerwca jest także świętem Papieża – dniem szczególnej modlitwy w intencji urzędującego papieża.
Papież Benedykt XVI podkreślał, że święci Apostołowie Piotr i Paweł są świadkami jedności, a tradycja chrześcijańska "zawsze uważała św. Piotra i św. Pawła za nierozłącznych". – Razem bowiem reprezentują całą Ewangelię Chrystusa. Choć po ludzku bardzo różnią się od siebie, ale pomimo konfliktów w ich relacji, stanowią nowy sposób bycia braćmi, przeżywany zgodnie z Ewangelii. Autentyczny sposób możliwy dzięki łasce działającej w nich Ewangelii Chrystusa. Tylko naśladowanie Jezusa prowadzi do nowego braterstwa – tłumaczył Benedykt XVI.
Papież Franciszek wręczy paliusze
W uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła papież, na znak łączności biskupów ze Stolicą Apostolską, wręcza metropolitom paliusze. To koliste wstęgi w kształcie naszyjnika, ozdobione sześcioma krzyżami i wykonane z białej wełny. Wełna pochodzi z baranków pobłogosławionych każdego roku 21 stycznia, w dniu św. Agnieszki. Paliusze są symbolem władzy, jaką zgodnie z prawem metropolita pozostający w komunii z Kościołem Rzymu obejmuje w swojej metropolii. Arcybiskup metropolita zakłada paliusz tylko na terenie swojej własnej archidiecezji podczas uroczystej liturgii.
W środę 29 czerwca papież Franciszek wręczy paliusze 44 nowym metropolitom. Wśród nich jest Polak, abp Józef Guzdek, metropolita białostocki.
Czytaj też:
Przykazanie Miłości. Na czym polega jego wyjątkowość?Czytaj też:
Fenomen Matki Bożej Nieustającej Pomocy