I na domiar tę gigantyczną redukcję podatków ośmiela się – bezwstydnie – określać nie tylko mianem reformy, lecz także – co jeszcze bardziej dojmujące – reformy „najwspanialszej w dziejach USA”, a nawet – uwaga! – „paliwa rakietowego” dla gospodarki.
Tymczasem, jak powszechnie wiadomo z najnowszej historii Polski, zarówno tej z czasów dobrej zmiany, jak i poprzedniej – złej zmiany, po co w ogóle zaprzątać sobie głowę obniżaniem podatków, skoro można się skupić na ich podwyższaniu, a jeśli już – dzięki swej, czyli władzy, wielkiej łaskawości – nie na ich podwyższaniu, to w każdym razie na pewno nie na ich obniżaniu; a jeśli już jednak – jakimś przedziwnym trafem, wprost cudem – na ich obniżaniu, to tylko na obniżaniu tycim, mikroskopijnym i to wyłącznie najbiedniejszym z najbiedniejszych.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.