TSUE wydał wyrok w sprawie statusu Izby Kontroli SN

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że sąd krajowy jest zobowiązany uznać za niebyły wyrok sądu wyższej instancji, który nie jest niezawisłym i bezstronnym sądem.

TSUE uznał, że sąd krajowy nie może pominąć faktu, że TSUE odmówił statusu sądu Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych polskiego Sądu Najwyższego.

Poseł PiS Dariusz Matecki natychmiast skomentował: "Dobrze, że w Polsce Konstytucja RP ma najwyższą moc prawną". "Wynika to bezpośrednio z jej przepisów: Art. 8 ust. 1 Konstytucji: "Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej" – przypomniał.

TSUE nie ma uprawnienia do ingerowania w ustrój sądów państw członkowskich

Szybko głos zabrał także często aktywny na X prawnik Bartosz Lewandowski. "W którym przepisie Traktatów i Konstytucji RP przyznano TSUE uprawnienie do oceny ustroju sądów w Polsce?" – zapytał retorycznie.

TSUE oczywiście nie ma takiego uprawnienia, co od wielu lat jest ignorowane przez brukselskie elity i część polskiej sceny politycznej.

"W szczególności w sprawach karnych, w których sądy orzekają na podstawie prawa polskiego, a nie europejskiego? Bo to nie jest kompetencja przekazana UE, a TSUE od wielu lat «rozpycha» się w swoich kompetencjach o czym wielokrotnie wypowiadały się krytycznie sądy konstytucyjne państw członkowskich (np. Niemiec)" – napisał Lewandowski.

Postępowanie z inicjatywy polskiego sądu

Skąd ten wyrok? Otóż jeden z polskich sądów zwrócił się do TSUE o ocenę skutków orzeczeń wydanych przez Izbę Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego. Chodzi o sprawę, w której izba ta w październiku 2021 r. uchyliła prawomocny wyrok z 2006 r. zakazujący wprowadzania do obrotu niektórych czasopism z krzyżówkami i przekazała sprawę do ponownego rozpoznania sądowi cywilnemu.

Ten powziął jednak wątpliwości, czy skład izby, która wydała orzeczenie w 2021 r., można uznać za sąd w rozumieniu prawa unijnego. Zwrócił się więc do TSUE o rozstrzygnięcie, czy i w jakim zakresie może oceniać skutki orzeczeń wydanych przez Izbę Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych.