Odpowiedź Moskwy była z jej punktu widzenia konieczna, zarówno z powodu trwania obozu władzy i utrzymania dla niego wysokiego poparcia w społeczeństwie, jak i tych w wymiarze międzynarodowym. Krym uznawany przez Moskwę za integralną część terytorium Federacji Rosyjskiej jest dla Rosjan czymś symbolicznym,ważniejszym niż Donieck czy Ługańsk. To jeden z symboli wybijania się jeszcze przecież „białej Rosji” na imperium.
Sam most – polityczne „dziecko” Putina – był symbolem tego, że Rosja „dba o swoje ziemie” i wspiera „swoich obywateli” fundując dla nich nowoczesną infrastrukturę. W rosyjskiej propagandzie przeciwstawiano ów „cud techniki” powtarzanemu wielokroć stwierdzeniu, że przez 30 lat niepodległego państwa ukraińskiego na należącym do niego Krymem, Kijów nie zdobył się tam na żadną poważną inwestycje.
Stąd też rosyjski kontratak był oczywisty i przewidziałem go we wspomnianym już tekście. Rosja w ten sposób wysłała też jasny sygnał do głównych aktorów polityki międzynarodowej: stać nas na błyskawiczną zbrojną odpowiedź, która może drogo kosztować stronę ukraińską. Bomby, które spadły na kilkanaście miast, nie tylko na Ukrainie Wschodniej, ale również na dawnych Kresach Wschodnich RP, pokazują skale militarnego odwetu, ale też zmianę taktyki Moskwy.
Zwracam uwagę, że tym razem użyto w mniejszym stopniu rosyjskiego lotnictwa, które przecież w pierwszym półroczu tej wojny poniosło olbrzymie straty, ale dronów (z Iranu) i artylerię dalekiego zasięgu. Zminimalizowało to rosyjskie straty, bo czym innym jest przecież w wymiarze militarnym, ale także propagandowym zestrzelenie przez stronę ukraińską irańskich dronów, niż znacznie kosztowniejszych rosyjskich samolotów. Rosjanie nie ponieśli strat osobowych – ich dotychczasowa wielkość była wyszydzana przez ukraińskie i zachodnie media – a jednocześnie zadali dość poważne straty, gdy chodzi o infrastrukturę krytyczną, a także odwrócili narrację propagandową, w której królowała skutecznie skądinąd ukraińska kontrofensywa.
Charakterystyczne, że Kijów pieczołowicie informujący nawet o rannych cywilach, tym razem w ogóle nie eksponował faktu, że w stolicy państwa zginęło w wyniku rosyjskich ataków aż osiem osób (w sumie kilkanaście). Krwawy koniec Unii Perejasławskiej potrwa jeszcze długo, długo…
Ryszard Czarnecki jest europosłem PiS, byłym wiceprzewodniczącym Parlamentu Europejskiego.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.