Ławr Gieorgijewicz Korniłow urodził się w roku 1870 w małym miasteczku położonym u stóp góry Ałtaj, w dzisiejszym Kazachstanie. Jego ojciec był chłopem, służącym jako chorąży i tłumacz w pułku kozaków syberyjskich. Matka była Kałmuczką, to po niej chłopiec odziedziczyć miał wyraźnie azjatyckie rysy twarzy. Niektóre źródła przypisują jej także przodków kozackich lub polskich. Ważne jest jednak, że pochodzenie Korniłowa było zdecydowanie plebejskie, co sam zainteresowany chętnie podkreślał. Odróżniało go to od większości rosyjskich generałów i najważniejszych polityków (Lenin, Kiereński), których ojcowie należeli do najwyższej warstwy szlachty urzędniczej. Lata młodości spędził przyszły generał pośród Kazachów, Turkmenów i Kirgizów, poznając ich obyczaje i języki. Sympatię dla narodów Azji Środkowej zachowa Korniłow do końca życia.
Po ukończeniu szkoły kadetów w Omsku i szkoły artylerii w Petersburgu Korniłow uczestniczył w kilku wyprawach wywiadowczo-eksploracyjnych do Turkiestanu, Afganistanu i Persji. Nauczył się przy okazji licznych języków – opanował angielski, francuski, niemiecki, a do tego chiński, farsi, kazachski, mongolski, kałmucki i urdu. Otaczał się strażą złożoną z ubranych w szkarłatne mundury i okazałe papachy z owczej skóry Turkmenów, tytułujących swojego dowódcę „Ułu Bojar” (wielki bojar). Uzbrojeni w zakrzywione wschodnie szable musieli oni robić piorunujące wrażenie.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.