Składanie przez lekarza przyrzeczenia lekarskiego sięga czasów Hipokratesa z V w. p.n.e. Lekarz już w tamtych czasach przyrzekał m.in., że nie będzie dawał niewieście środka poronnego, że będzie miał szacunek dla swoich nauczycieli. Przysięga Hipokratesa dotrwała do naszych czasów. Jednak treść obecnie składanego przyrzeczenia z tekstem Hipokratesowym ma już niewiele wspólnego. Pierwszy zbiór zasad deontologii lekarskiej opublikowano w wolnej Polsce w 1921 r. Obecnie obowiązujący tekst Kodeksu etyki lekarskiej powstał podczas VII Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Lekarzy, który odbył się w Toruniu w 2003 r., 14 lat po reaktywacji Izb Lekarskich. Obowiązkiem każdego lekarza i lekarza dentysty jest stosowanie zasad zawartych w Kodeksie. Za ich nieprzestrzeganie grozi odpowiedzialność zawodowa. Konstanty Radziwiłł, ówczesny prezes Naczelnej Rady Lekarskiej, powiedział wówczas, że „[...]przywiązanie do zasad zawartych w Kodeksie uczyni z polskiego środowiska lekarskiego prawdziwą elitę, przygotowaną nie tylko do wypełniania swojego powołania zawodowego, lecz także przyczyniającą się do budowania obywatelskiego społeczeństwa…”.
Nowa wersja kodeksu
Obecna Naczelna Rada Lekarska postanowiła przedstawić do konsultacji samorządowych i społecznych projekt nowego Kodeksu etyki lekarskiej (KEL) przygotowany przez Komisję Etyki Lekarskiej NIL. O zamiarze zmiany treści Kodeksu w kierunku liberalizacji niektórych jego artykułów słyszało się już od dawna, prowadzono w tej sprawie konsultacje. Jednak dopiero 26 stycznia 2024 r. Naczelna Rada Lekarska podjęła uchwałę nr 3/24/IX zawierająca konkretny projekt zmian treści Kodeksu, którego nowelizacja „ma na celu zapewnienie wysokich standardów etycznego postępowania w zawodzie lekarza oraz dostosowanie się do nowych wyzwań i oczekiwań w obszarze medycyny”.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.