Niewiele wiemy o historycznej postaci Józefa. Wierni często wyobrażają go sobie jako człowieka w starszym wieku: ale siła i determinacja, jaką okazał w Ewangeliach, jego duch inicjatywy, zdolność jego umysłu do przyjęcia niezgłębionych i niewiarygodnych planów Bożych, skłaniają badaczy do hipotezy, że był mężczyzną cnotliwym i pełnym młodzieńczego wigoru.
Wykonywał zawód stolarza albo cieśli, zgodnie z innym możliwym tłumaczeniem słowa tekton Jest bardzo prawdopodobne, że pracował w „sektorze budowlanym” i w związku z tym posiadał wielkie umiejętności rzemieślnicze: bez wątpienia mężczyzna utalentowany w rolniczym świecie prostych pasterzy! Wiemy ponadto, że miał brata o imieniu Kleofas5. Synowie tego mężczyzny i jego żony Marii (nazywanej „Kleofasową”) będą bardzo bliscy Jezusowi w wieku dorosłym. W klasycznej ikonografii święty często przedstawiany jest z lilią albo kwitnącą laską w ręce: oba elementy symbolizują jego niezliczone cnoty i jego niezwykle wyniosłe godności.
W tej książce przeczytamy o życiu św. Józefa, a przede wszystkim o jego cudach, o jego ponad stu objawieniach, w czasie których ukazywał się wraz z Maryją i Jezusem, przekazując słowne lub milczące orędzia. Zamieszczono tu również przesłania Maryi i Jezusa oraz wielu świętych, wskazujące na znaczenie i moc zawierzenia świętemu Józefowi w naszych trudnych czasach. Znajdziemy tu relacje o uzyskanych za jego wstawiennictwem łaskach z różnych zakątków świata. Książka zawiera również szereg modlitw do świętego Patriarchy, jak choćby nowennę przeciwko złemu duchowi czy szczególną modlitwę w sprawach beznadziejnych. Czcigodny Patriarcha wyraził pragnienie, razem z Maryją i Jezusem, aby nabożeństwo do jego Serca miało charakter codzienny, tak samo jak nasza konsekracja. Ale prosił również o szczególne nabożeństwo w konkretne dni w ciągu roku.
Przede wszystkim, we wszystkie pierwsze środy miesiąca: „W każdą pierwszą środę miesiąca moje najczystsze serce udziela niezliczonych łask wszystkim tym, którzy szukają mojego orędownictwa. W te środy na ludzi nie spłyną deszcze łask, ale niezwykle potężne nawałnice nadzwyczajnych łask, ponieważ ze wszystkimi, którzy oddają mi cześć i szukają moich łask, dzielę się wszystkimi łaskami, wszystkimi błogosławieństwami, wszystkimi cnotami i całą miłością, jaką otrzymałem od mojego Syna Bożego Jezusa i od mojej małżonki Najświętszej Maryi, gdy jeszcze żyłem na tym świecie, i wszystkie łaski, jakie nadal otrzymuję w chwale Raju” (Manaus, 4 marca 1998, Józef).
Jest więc wyśmienitą praktyką świętowanie każdej pierwszej środy miesiąca przez oddawanie czci Patriarsze poprzez szczególne modlitwy i dobre uczynki. Można odmówić koronkę Siedmiu Boleści i Radości albo inne modlitwy, byle z wielką miłością. Matka Boża ogłosiła: „Starajcie się przeżywać każdy pierwszy piątek, każdą pierwszą sobotę i każdą pierwszą środę miesiąca w prawdziwym duchu modlitwy, wynagrodzenia i bliskości z Jezusem, ze mną i ze świętym Józefem, abyście mogli w obfitości otrzymać nasze łaski” (Manaus, 16 stycznia 1998, Maryja).
Trzy niedziele na cześć św. Jozefa A oto ostatnie, bardzo znaczące objawienie, które miało miejsce w 1997 r. Bohaterem był karmelita z miasta Palermo, który jednak pragnął pozostać anonimowy. Wyjawił swe przeżycie jedynie pewnemu przyjacielowi, również karmelicie, z prośbą, by je rozgłaszał.
W dniu 7 czerwca, w uroczystość Niepokalanego Serca Maryi, ten mężczyzna odmawiał różaniec, kiedy nagle doznał wizji: zobaczył niezwykle jasne słońce, emanujące białym światłem, a w jego środku żywe serce, z którego wychodziły trzy białe lilie; widzący pomyślał w duchu, że to Serce Najświętszej Maryi Panny, ale anioł stróż powiedział: „To jest Serce chwalebnego świętego Józefa, małżonka Najświętszej Maryi, które nie jest ani znane, ani kochane przez chrześcijan. Natomiast Pan chce, by było ono znane, kochane i czczone wraz z Sercami Jezusa i Maryi!”.
Anioł powiedział następnie, że uroczystość Serca świętego Józefa powinna być obchodzona w niedzielę po uroczystości Serc Jezusa i Maryi, i że wszyscy, którzy przez trzy kolejne niedziele, w jakimkolwiek okresie roku, przystąpią do komunii świętej na cześć Serca św. Józefa, otrzymają od niego wielkie łaski: on, jako ojciec pełen miłości, będzie wspierał ich dusze we wszystkich ich potrzebach, będzie ich pocieszał w chwili śmierci i będzie ich obrońcą przed trybunałem Boga. Następnie święty Józef podyktował tej duszy Litanię do swojego Serca oraz inne modlitwy, a na koniec poprosił o namalowanie obrazu, na którym jest przedstawione Serce św. Józefa. Zatem również z tych wydarzeń wydobywamy niezwykle cenne zaproszenie, aby otworzyć się na cudowną miłość naszego Patriarchy. W tych objawieniach uroczystość dedykowana jego Sercu – jeszcze nie ustanowiona oficjalnie przez Kościół – jest proponowana na niedzielę po uroczystościach Serc Jezusa i Maryi, alternatywnie wobec środy. Nie ma wielkiego znaczenia, jaki dzień ostatecznie będzie przeznaczony na tę uroczystość: ważne jest, byśmy naprawdę zaczęli ją celebrować z wielką wiarą i radością, pewni, że nasz ukochany Patron będzie, ze swą wzniosłą słodyczą, współuczestniczył w naszej radości!